عوامل پیش گویی کننده کفایت سلامت درک شده در مبتلایان به بیماری مزمن عروق کرونر

با وجود پیشرفت های سریع تشخیصی و درمانی، بیماران مبتلا به بیماریهای عروق کرونر نیاز به خودمراقبتی دارند. هدف این مطالعه، تعیین عوامل پیشگویی کننده کفایت سلامت درک شده در بیماران مبتلا به بیماری مزمن عروق کرونر در سال 1398 بود.

این مطالعه از نوع مقطعی، توصیفی-تحلیلی و روی 700 بیمار مزمن عروق کرونر مراجعه کننده به مرکز قلب و عروق شهید رجایی تهران به روش در دسترس انجام شد. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه چهار قسمتی سوالات زمینه ای، کفایت سلامت درک شده (PHCS) Perceived Health Competence Scale، کیفیت زندگی و تبعیت از درمان مدانلو جمع آوری شد. از نسبت روایی محتوا و شاخص روایی محتوا برای روایی و از شاخص آلفای کرونباخ برای پایایی پرسشنامه PHCS استفاده شد. در تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون، آنالیز معادلات ساختار یافته Stractural Equation Modeling (SEM) و تحلیل رگرسیون چند متغیره با استفاده از نرم افزار SPSS  نسخه 25 انجام شد.

نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره نشان داد بعد جسمانی (08/1=β،001/0< p) و روانی (85/0=β ، 001/0p <) کیفیت زندگی و اهتمام به درمان (12/0=β،01/0= p)، تمایل به مشارکت در درمان (12/0=β ، 05/0=p) و تردید در اجرا (1/0=β،001/0p <) در زمینه تبعیت از درمان، ارتباط مستقیم و معنی داری با کفایت سلامت درک شده داشت. بین متغیر سن (13/0-=β،03/0=p) با وضعیت کفایت سلامت درک شده ارتباط معکوس و معنی داری وجود داشت.

با توجه به نتایج مطالعه، میانگین نمره "بسیار خوب" برای تبعیت از درمان و میانگین نمره "ضعیف" برای کیفیت زندگی، اتخاذ استراتژی های بهبود کیفیت زندگی در دو بعد جسمی و روانی می تواند منجر به بهبود سطح کفایت سلامت درک شده در بیماران قلبی عروقی گردد. تمرکز بر خرده مقیاس تمایل به مشارکت در درمان در زمینه تبعیت از درمان می تواند در بهبود کفایت سلامت درک شده بیماران موثر باشد.