بهبود عملکرد لایه های جاذب با میرایی افزایشی در مدل سازی عددی انتشار امواج سطحی به روش اجزا محدود

برنامه های اجزا محدود (FE) به طور فزاینده ای برای شبیه سازی انتشار امواج الاستیک و مسایل پراکندگی بخصوص در روش های امواج سطحی استفاده می گردد. مشکل رایج هنگام استفاده از چنین روش هایی، بحث حذف بازتاب های ناخواسته از مرزهای مدل است که هنوز موضوعی چالش برانگیز می باشد. در این مقاله، به منظور به حداقل رساندن امواج بازتابی از مرزها و افزایش رزولوشن نتایج به ارزیابی پارامترهای موثر در جهت بهبود عملکرد روش لایه های جاذب میرایی افزایشی تحت عنوان الید (ALID) پرداخته شده است در این خصوص، پس از شناسایی مشخصات و نوع الید مناسب در نرم افزار آباکوس، تاثیر تعداد و ضخامت لایه های الید در خاک های مختلف با سرعت های موج برشی 200، 800 و 2000 متربرثانیه بر میزان میرایی دامنه امواج دریافتی در مرزها بررسی شده است. نتایج نشان دادند که در نظر گرفتن الید با لایه های افزایش تدریجی میرایی در مقایسه با میرایی ثابت و دوبرابر شونده به نحو چشمگیری از بازتاب امواج به داخل محیط جلوگیری می کند و خاک سخت نیاز به لایه های الید بیشتر و خاک سست بخاطر میرایی بیشتر نیاز به لایه های الید کمتر دارد. همچنانکه افزایش تعداد لایه های الید موثرتر از افزایش ضخامت آنها می باشد.