تاثیر کیتوزان و اسیدسالیسیلیک بر واکنش گیاه برنج علیه عامل پوسیدگی ریشه و طوقه Fusarium fujikuroi

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر کیتوزان و اسیدسالیسیلیک‏ بر پاسخ گیاه برنج در برابر قارچ Fusarium fujikuroi، عامل بیماری پوسیدگی ریشه و طوقهانجام شد. به این منظور تاثیر غلظت‎های 200 و 400 پی‎پی‎ام کیتوزان و اسیدسالیسیلیک‏ بر رشد میسلیومی بیمارگر ارزیابی گردید. همچنین صفات زراعی ومیزان فعالیت دو آنزیم کاتالاز و پراکسیداز در زمان های صفر، 24، 48، 96، 144 و 288 ساعت پس از مایه‎زنی با بیمارگر در رقم حساس طارم مطالعه شد. نتایج نشان داد غلظت 400 پی‎پی‎اماسیدسالیسیلیک‏ و کیتوزان به ترتیب با 57/35 و 29/25 درصد، بیشترین بازدارندگی از رشد میسلیومی قارچ را نشان دادند. هر دو تیمار شدت علایم بیماری را به طور معنی‎داری نسبت به شاهد کاهش دادند. کمترین مقدار شدت بیماری (به‎ترتیب 8/37 و 7/41 درصد) در غلظت‎های 200 پی‎پی‎اماسیدسالیسیلیک‏ و 400 پی‎پی‎امکیتوزان مشاهده شد. همچنین این دو تیمار، ارتفاع گیاه، طول و حجم ریشه را نسبت به شاهد به طور معنی‎داری (p <0.05) افزایش دادند. بیشترین مقدار فعالیت آنزیم پراکسیداز در دو تیمار 200پی‎پی‎ام اسیدسالیسیلیک‏ و 400 پی‎پی‎امکیتوزان  در زمان  96 ساعت پس از مایه‎زنی اندازه‎گیری شد. کمترین میزان فعالیت آنزیم کاتالاز، 48 ساعت پس از آلودگی در غلظت‎های 200 پی‎پی‎اماسیدسالیسیلیک‏ و 400پی‎پی‎ام کیتوزان مشاهده گردید. براساس نتایج این تحقیق، دو ترکیب اسیدسالیسیلیک‏ و کیتوزان می‏توانند نقش موثری در القای مقاومت و کاهش شدت بیماری ناشی از این بیمارگر داشته باشند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر کیتوزان و اسیدسالیسیلیک‏ بر پاسخ گیاه برنج در برابر قارچ Fusarium fujikuroi، عامل بیماری پوسیدگی ریشه و طوقهانجام شد. به این منظور تاثیر غلظت‎های 200 و 400 پی‎پی‎ام کیتوزان و اسیدسالیسیلیک‏ بر رشد میسلیومی بیمارگر ارزیابی گردید. همچنین صفات زراعی ومیزان فعالیت دو آنزیم کاتالاز و پراکسیداز در زمان های صفر، 24، 48، 96، 144 و 288 ساعت پس از مایه‎زنی با بیمارگر در رقم حساس طارم مطالعه شد. نتایج نشان داد غلظت 400 پی‎پی‎اماسیدسالیسیلیک‏ و کیتوزان به ترتیب با 57/35 و 29/25 درصد، بیشترین بازدارندگی از رشد میسلیومی قارچ را نشان دادند. هر دو تیمار شدت علایم بیماری را به طور معنی‎داری نسبت به شاهد کاهش دادند. کمترین مقدار شدت بیماری (به‎ترتیب 8/37 و 7/41 درصد) در غلظت‎های 200 پی‎پی‎اماسیدسالیسیلیک‏ و 400 پی‎پی‎امکیتوزان مشاهده شد. همچنین این دو تیمار، ارتفاع گیاه، طول و حجم ریشه را نسبت به شاهد به طور معنی‎داری (p <0.05) افزایش دادند. بیشترین مقدار فعالیت آنزیم پراکسیداز در دو تیمار 200پی‎پی‎ام اسیدسالیسیلیک‏ و 400 پی‎پی‎امکیتوزان  در زمان  96 ساعت پس از مایه‎زنی اندازه‎گیری شد. کمترین میزان فعالیت آنزیم کاتالاز، 48 ساعت پس از آلودگی در غلظت‎های 200 پی‎پی‎اماسیدسالیسیلیک‏ و 400پی‎پی‎ام کیتوزان مشاهده گردید. براساس نتایج این تحقیق، دو ترکیب اسیدسالیسیلیک‏ و کیتوزان می‏توانند نقش موثری در القای مقاومت و کاهش شدت بیماری ناشی از این بیمارگر داشته باشند.