استفاده از الگوریتم ژنتیک در تعیین مولفه های برهم کنش الگو های ضریب فعالیت در استخراج مایع- مایع

به تازگی روش های بهینه سازی، به طور گسترده در محاسبات تعادل فازی استفاده شده است. از بین این روش ها، می توان از الگوریتم ژنتیک برای محاسبه مولفه های برهم کنش دوتایی الگو های ضریب فعالیت در سامانه های تعادلی استفاده کرد. در این مطالعه، با استفاده از الگوریتم ژنتیک، مولفه های برهم کنش 5 الگو ضریب فعالیت شامل مارگولس 2- مولفه ای،3- مولفه ای، ویلسون، NRTL و UNIQUAC برای 20 سامانه تعادلی سه جزیی (آب + اسیدهای کربوکسیلیک + حلال های آلی) شامل 126 خط رابط حساب شده است. اندازه های مولفه های برهم کنش دوتایی این الگو ها به همراه میانگین انحراف مربع ریشه (RMSD) گزارش شده است. مقادیر میانگین RMSD سامانه ها به ترتیب الگو های مذکور 0298/0، 0067/0، 0114/0، 0025/0 و 0052/0 شده است. نتایج حاکی از این است: به جز الگوی مارگولس 2- مولفه ای، بقیه الگو ها دقت نسبتا مناسبی دارند. با مقایسه میانگین RMSD مقالات در الگو های NRTL و UNIQUAC مقدارها به ترتیب از 0124/0 و 0181/0 به 0025/0 و 0052/0 بهبود یافته اند.