بررسی عوامل موثر در نابرابری درآمد در ایران با تاکید بر عمق مالی و آموزش

هدف اصلی مقاله بررسی عوامل موثر در نابرابری درآمد ایران در بازه زمانی 1352 تا 1396 است. بدین منظور ابتدا روابط علی با استفاده از آزمون های علیت هشیایو و تودا-یاماماتو بررسی شد؛ سپس آثار عوامل موثر با استفاده از الگوهای تصحیح خطا تخمین زده شد. نتایج آزمون های علی به طورکلی نشان داد که رابطه ای علی بین نابرابری درآمد با متغیرهای مصرف، سرانه تولید ناخالص داخلی، تجارت، و آموزش در مقطع ابتدایی وجود دارد. نتایج الگوهای تصحیح خطا نیز نشان داد افزایش باسوادی، کاهش حجم پول، کاهش رشد اقتصادی، افزایش مصرف، و کاهش توسعه مالی موجب افزایش نابرابری درآمد در بلندمدت می شود؛ اما اثری معنادار در نابرابری درآمد در کوتاه مدت ندارد. نتایج تحقیق حاوی این پیام سیاستی است که سیاست گذار برای کاهش نابرابری درآمد، باید بر آموزش در مقطع ابتدایی (در مقایسه با آموزش عالی) متمرکز شود.