بررسی عدم قطعیت پیش یابی های مدل های گردش کلی جو (مطالعه موردی: ایستگاه هاشم آباد گرگان)

برای پیش نگری کمی تغییر اقلیم و پیامدهای محتمل آن در کشاورزی و منابع آب عموما از مدل های اقلیمی استفاده می شود که برونداد آن ها دارای عدم قطعیت هستند. در این تحقیق با استفاده از مدل های گردش عمومی جو، تغییرات محتمل متغیر اقلیمی بارش به همراه تحلیل عدم قطعیت نتایج به دست آمده بررسی شده است. به این منظور آمار مشاهداتی ایستگاه هواشناسی هاشم آباد برای دوره 2010-1990 میلادی به عنوان دوره پایه به مدل معرفی شد و سپس برونداد حاصل از 8 مدل گردش عمومی جو (شامل ACCESS1-0، CanESM2، CMCCCMS، GISSE2H، HadGEM2CC، MIROC5، MIROCESM، IPSLCM5AMR) تحت دو سناریو RCP 4.5 و RCP 8.5 توسط روش عامل تغییر (Change Factor) ریز مقیاس نمایی و مقایسه شدند. سپس عدم قطعیت مدل ها برای هر دو سناریو انتشار مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین آزمون مقایسه میانگین ها برای مجموع بارش ماهانه دوره (2040-2010) انجام شد. نتایج حاکی از کاهش بارش در اکثر ماه ها بود. مدل GISSE2H برای هر دو سناریو بیش ترین میزان کاهش پیش نگری شده در مجموع بارش ماهانه نسبت به دوره پایه را نشان داد. همچنین با وجود اینکه برونداد مدل ها برای کمیت بارش ماهانه طی دوره آینده در 82 درصد حالات تفاوت معنی داری نداشتند، اما باند عدم قطعیت مدل ها، اختلاف زیادی را بین نتایج آن ها نشان می دهد که موید نیاز بیشتر به تحلیل عدم قطعیت در مطالعات آتی می باشد.