اعتبارسنجی نشانگرها و ابعاد پایداری سازمانی در دانشکده های مدیریت دانشگاه های دولتی تهران

یک سازمان پایدار سازمانی است که تحت شرایط پرفشار به طور عالی، ماموریت خود را ایفا نموده و انجام وظیفه می نماید. سازمان پایدار ظرفیت انطباق سریع با موقعیت های تازه و غیرمنتظره را دارد. هدف پژوهش حاضر اعتبارسنجی نشانگر ها و ابعاد پایداری سازمانی در دانشکده های مدیریت دانشگاه های دولتی تهران بود. پژوهش حاضر پیمایشی از نوع مقطعی و از لحاظ هدف یک پژوهش کاربردی است. جامعه پژوهش، کلیه اعضای هییت علمی گروه های آموزشی مختلف مدیریت از دانشکده های مدیریت دانشگاه های دولتی تهران و نمونه 226 عضو هییت علمی  مدیریت با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای دومرحله ای و به صورت در دسترس و اجرا با ابزار استاندارد پایداری سازمانی و یک و سات کلیف (2001)، برای نخستین بار در ایران، در سال 1394 بود. پرسشنامه پایداری سازمانی روایی و پایایی مطلوبی ارایه داد. با توجه به ماهیت مطالعه، روش های تحلیل آماری، تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی و برازش الگو بود. یافته ها نشان داد سازه پایداری سازمانی شامل ابعاد حساسیت داشتن به عملکرد، دغدغه ذهنی با شکست، تعهد به انعطاف پذیری، تخصص گرایی و احترام به خبرگان، و عدم تمایل به ساده سازی تفاسیر است. نتایج بیانگر لزوم ایجاد فرهنگ امنیت، سیستمی با پاداش مشوق انگیز، توجه به نیروی جایگزین، پذیرش پدیده تغییر، توجه به انعطاف پذیری، تشویق خطرپذیری، تصمیم گیری، بهبود و استمرار آموزش، و توجه به اثرات ایجاد یک سازمان پایدار است.