شبیه سازی نقشه کاربری اراضی سال 2026 با استفاده از مدل CLUE-s در حوزه آبخیز رحیم آباد

امروزه با افزایش جمعیت، کاربری اراضی به منظور برآورد نیازها تغییر کرده است که همین موضوع، اطلاع از وضعیت آینده کاربری اراضی را با اهمیت تر کرده است. بررسی تغییرات کاربری اراضی، نقش اساسی در مطالعات زیست محیطی، مدل سازی و شبیه سازی تغییرات کاربری اراضی و مدیریت منابع آب داشته، مدیران را در برنامه ریزی بهتر کاربری اراضی یاری می دهد. لذا در این پژوهش، ابتدا نقشه کاربری اراضی حوزه آبخیز رحیم آباد برای سال های 1999 و 2016 به ترتیب با استفاده از سنجنده های ETM+ و Landsat 8 در محیط نرم افزار ENVI5.3 استخراج شد که ضریب کاپا برابر 95 درصد و صحت کلی برابر 97 درصد، حاکی از دقت بالای نقشه کاربری 2016 بود. سپس، نقشه های عوامل موثر بر تغییر کاربری اراضی شامل نقشه های فاصله از جاده، فاصله از رودخانه، فاصله از شهر، فاصله از روستا، فاصله از گسل، زمین شناسی، بافت خاک، بارش، تبخیر، مدل رقومی ارتفاع، شیب، سطح آب زیرزمینی و مقدار تابش خورشیدی در محیط ArcGIS 10.6 تهیه شدند. آن گاه، با استفاده از رگرسیون لجیستیک، نقش عوامل موثر بر کاربری اراضی تعیین شد و برای ارزیابی رگرسیون لجیستیک، از منحنی ROC استفاده شد. در نهایت، نقشه کاربری اراضی حوضه مطالعاتی برای سال 2026 با استفاده از مدل CLUE-s شبیه سازی شد. نتایج حاصل از پژوهش حاضر، نشان داد که میزان سطح زیر منحنی ROC برای کاربری های مرتع، اراضی دیم، اراضی آبی، پهنه آبی و مسکونی به ترتیب برابر 0.9، 0.88، 0.9، 0.92 و 0.91 است که بیان گر دقت قابل قبول روش رگرسیون در بررسی عوامل موثر بر کاربری اراضی است. همچنین، بیشترین تغییرات کاربری اراضی در سال 2026، مربوط به تبدیل کاربری مرتع به کاربری دیم خواهد بود و 6.47 درصد کاربری مرتع، کاهش و 18 درصد کاربری دیم افزایش خواهد یافت.