آثار سطوح متفاوت رگولین به همراه جیره های متفاوت فلاشینگ بر عملکرد تولیدمثلی میش های نژاد بلوچی

این آزمایش به منظور بررسی اثرات سطوح متفاوت رگولین به همراه جیره های متفاوت فلاشینگ بر عملکرد تولیدمثلی میش های بلوچی در قالب طرح کاملا" تصادفی با 5 تیمار 8 راسی انجام شد. تیمارهای آزمایشی به ترتیب شامل: گروه 1- (جیره پایه بدون رگولین و جیره فلاشینگ)، گروه2- (سطح 1 رگولین+ جیره فلاشینگ حاوی 4 درصد روغن ماهی)، گروه 3- (سطح 2 رگولین+ جیره فلاشینگ حاوی 4 درصد روغن سویا)، گروه4- (سطح 1 رگولین+ جیره فلاشینگ حاوی 4 درصد روغن سویا)، گروه 5- (سطح 2 رگولین + جیره فلاشینگ حاوی 4 درصد روغن ماهی)، بودند. طول دوره مصرف جیره فلاشینگ 25 روز در نظر شد(10 روز قبل از قوچ اندازی تا 15 بعد از قوچ اندازی). در فاصله بین روزهای 70 تا 90 روز بعد از زایش به محض مشاهده رفتار فحلی، میش ها، عملیات قوچ اندازی انجام شد. آزمایش اولتراسونوگرافی جهت بررسی تعداد فولیکول های گراف و جهت تشخیص آبستنی، 34 روز بعد از قوچ اندازی انجام شد. بعد از زایش نیز فراسنجه های تولیدمثلی نظیر نرخ بره زایی (بره های متولد شده به میش های زایمان کرده) و دوقلوزایی (تعداد میش های دوقلوزا به میش ها زایمان کرده) و مرده زایی(بره های مرده متولد شده به میش های زایمان کرده) محاسبه شد. نتایج مربوط به نرخ تخمک ریزی، نرخ آبستنی، نرخ مرده زایی و نرخ بره زایی بین گروه های مختلف اختلاف معنی داری مشاهده شد (05/0>P) بیشترین نرخ تخمک ریزی (100درصد)، نرخ آبستنی (100درصد) و نرخ بره زایی (125 درصد) و کمترین نرخ مرده زایی (صفردرصد) مربوط به گروهی بود که دو سطح ملاتونین و جیره فلاشینگ حاوی 4 درصد روغن سویا مصرف کرده بودند و با گروه شاهد اختلاف معنی داری داشتند (05/0>P)نتایج فاصله قوچ اندازی تا فحلی بین تیمارها اختلاف معنی داری نداشت. نتایج مربوط به میانگین تعداد فولیکول های گراف در تخمدان میش ها در زمان فحلی و تعداد جسم زرد 10 روز بعد از قوچ اندازی نشان داد که استفاده از ملاتونین در خارج از فصل تولیدمثل باعث افزایش تعداد فولیکول های گراف در زمان فحلی گردید و با گروه شاهد (فاقد ملاتونین) اختلاف معنی داری داشت (05/0>P).