پایش همه جانبه رخداد مرگ و میر بالای پرندگان آبزی مهاجر تالاب میانکاله در سال 1398

یکی از مهم ترین مشکلات زیست محیطی تالاب میانکاله در مهروموم های اخیر، رخداد مرگ ومیر بالای پرندگان وحشی مهاجر در سال 1398 بود. تحقیق حاضر به علت اهمیت زیست محیطی رخداد مرگ ومیر پرندگان مهاجر و باهدف بررسی همه جانبه این رخداد و تشخیص دقیق علت شیوع مرگ ومیر، از طریق روش های استاندارد پایش غیرفعال و انجام مطالعات بالینی، کالبدگشایی و آزمایشگاهی استاندارد، انجام شد. در طی 50 روز پایش منطقه، تلفات پرندگان 38587 قطعه شمارش شد. بیشترین تلفات مربوط به چنگرها (حدود 85%) و فلامینگوها (6%) بود. در دو منطقه بهشهر و گلوگاه از 198 قطعه پرنده از گونه های مختلف نمونه گیری انجام شد. نمونه های بافتی شامل نمونه های سوآب حلقی و نای، کلوآک، خون کامل و سرم خون پرندگان زنده و بافت های مغز، نای، ریه، سنگدان و پیش معده، روده و محتویات، کبد، طحال، پانکراس و عضله سینه بودند. آزمایش های انجام شده بر روی نمونه ها عبارت بودند از: سویه های آنفلوانزا، نیوکاسل، وبای پرندگان، پاستورلا، انتریت و هپاتیت ویروسی اردک، تشخیص تفریقی گرم، حضور جیوه سرب، آرسنیک در بافت ها و نمونه ها، حضور سیانید در آب، باقیمانده سموم آفت کش و سموم. پاسخ تمامی آزمون ها به غیراز سم بوتولین منفی بود. طبق نتایج به دست آمده مسمومیت کلستریدیوم بوتولینوم در پرندگان آبزی تالاب میانکاله باعث این تلفات بالا شده است. نتایج آزمایشگاهی تایید می کنند که خواص فیزیکوشیمایی رسوبات و آب این قسمت، موید شرایط مساعد و مطلوب بروز بوتولیسم و سایر بیوتوکسین ها می باشد و ممکن است، در صورت عدم مدیریت، در سال های آتی تکرار شده و به همراه سایر عوامل ازجمله عوامل عفونی، باعث تشدید مرگ ومیر پرندگان شوند.