پذیرش رژیم دارویی از دیدگاه خانواده و بیماران دارای اختلال روانی

 عدم پذیرش رژیم دارویی در بین بیماران دارای اختلال روانی امری رایج است. عدم پذیرش رژیم دارویی در این بیماران منجر به تشدید علایم، عود، بستری مجدد بیمار، کاهش عملکرد و افزایش خطر مرگ شود. 

 این مطالعه با هدف بررسی میزان پذیرش رژیم دارویی از دیدگاه خانواده و بیماران دارای اختلال روانی بیمارستان 22 بهمن استان قزوین در سال 1396 انجام گرفت.

مواد و روش ها:

 در این مطالعه توصیفی تحلیلی، 102 بیمار مبتلا به اختلال روانی بستری در بخش های روان پزشکی و 102 نفر از افراد آگاه خانواده های آنان به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و وارد مطالعه شدند. برای جمع آوری داده از پرسش نامه مشخصات فردی، پذیرش رژیم دارویی موریسکی توسط بیمار و یکی از افراد خانواده استفاده شد.

یافته ها:

 میانگین نمره پرسش نامه موریسکی بیماران 5/8 با انحراف معیار 1/52 با دامنه (2-8) و میانگین نمره پرسش نامه موریسکی از نظر خانواده بیماران 5/09 با انحراف معیار 1/46 با دامنه (2-8) بود. با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن مشخص شد رابطه مثبت و معنی داری بین نمره پرسش نامه موریسکی بیماران و خانواده ایشان وجود دارد.

نتیجه گیری:

 خصوصیات فردی بیماران بر پذیرش دارویی آن ها صرف نظر از نوع و شدت بیماری تاثیر می گذارد؛ بنابراین باید به بیمار به عنوان تصمیم گیرنده فعال در همکاری با درمان توجه کرد. آموزش و توصیه های مفید کادر درمانی برای ارتقای آگاهی بیمار و خانواده وی درباره داروها و اثربخشی آن ها و نیز وضعیت ناشی از بیماری ضروری است.