فعالیت ورزشی هوازی در برابر فلوکستین: تاثیر بر افسردگی و گیرنده های موسکارینی M2 قلبی در رت های ویستار
قرار گرفتن طولانی مدت در معرض افسردگی قلب را دچار نارسایی می کند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر فعالیت استقامتی هوازی و مصرف داروی فلوکستین بر افسردگی و گیرنده های موسکارینی M2 قلبی در رت های ویستار بود. در این پژوهش تجربی، 56 سر رت سه ماهه نژاد ویستار با میانگین وزن 15±220 گرم به 7 گروه تقسیم شدند. گروه تمرین 4هفته تمرین استقامتی با سرعت 20 متر در دقیقه که معادل 65 تا 80 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی بود، به مدت 45 دقیقه در روز شش روز در هفته، روی نوار گردان انجام دادند. به گروه فلوکستین مقدار 5 میلی گرم بر کیلوگرم وزن فلوکستین خورانده شد. برای افسرده کردن رت ها از روش تزریق درون صفاقی لیپوپلی ساکارید استفاده شد. نتایج با استفاده از روشt مستقل و همبسته و تحلیل واریانس آنوا در سطح معنا داری 05/0<P استخراج شد. سطح افسردگی در گروه افسرده-فلوکستین تغییر معناداری نداشت (01/0 =P)، سطح افسردگی در گروه تمرین-افسرده تفاوت معناداری داشت (05/0<P). بین میانگین تراکم گیرنده های موسکارینی M2 در گروه های تمرین و تمرین-فلوکستین با گروه کنترل تفاوت معناداری وجود نداشت (08/0 =P)، بین میانگین گروه های تمرین-افسرده، فلوکستین-افسرده، افسرده و تمرین-افسرده-فلوکستین تفاوت معناداری وجود داشت (01/0 =P). افسردگی درمان نشده موجب بدتر شدن علایم افسردگی می شود. افسردگی موجب ایجاد تغییرات معنادار تراکم گیرنده های موسکارینی M2 در قلب رت ها می شود، تمرین و مصرف همزمان داروی فلوکستین مانع از تغییرات معنادار در میانگین تراکم گیرنده های موسکارینی M2 در قلب رت های افسرد می شود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.