پیش بینی خودتنظیمی هیجانی براساس سبک های تربیتی والدین و خلق و خوی نوجوانان

مقاله حاضر برگرفته از پایان نامه کارشناسی ارشد با عنوان پیش بینی خود تنظیمی هیجانی، براساس سبک های تربیتی والدین و خلق و خوی نوجوانان بود. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی است.  جامعه آماری پژوهش حاضر را دانش آموزان متوسطه دوره اول دختر و پسر شهر تهران تشکیل دادند. که بر پایه آمار موجود در سایت آموزش وپرورش شهر تهران،در سال تحصیلی 98- 1397، شامل 494900 نفر بود. براساس جدول مورگان تعداد 384 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای هدفمند، بعنوان نمونه انتخاب شدند. برای سنجش متغیرها از پرسشنامه های تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی (2006)، سبک های فرزندپروری بامریند (1973) و خلق و خوی باس و پلامین (1984)، استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده های آماری، از آزمون رگرسیون چندگانه، استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد؛ تنظیم شناختی مثبت هیجان براساس ابعاد خلق و خو، قابل پیش بینی نبود. تنظیم شناختی منفی هیجان، ابعاد خلق و خو، و از میان ابعاد خلق و خو، تنها درماندگی و اضطراب بطور مثبت و معنی داری، آن را پیش بینی نمودند.در تنظیم شناختی مثبت هیجان براساس ابعاد روش های تربیتی، روش تربیتی مقتدرانه بطور مثبت، و مستبدانه بطور منفی و معنی داری آن را پیش بینی کردند.در تنظیم شناختی منفی هیجان براساس ابعاد روش های تربیتی، روش های تربیتی مقتدرانه و سهل گیر بطور منفی، مستبدانه بطور مثبت و معنی داری تنظیم شناختی منفی هیجان را پیش بینی کردند. تنظیم شناختی مثبت هیجان براساس ابعاد خلق و خو و روش های تربیتی قابل پیش بینی بود