مطالعه ی تطبیقی شاخص های خشکسالی هواشناسی (SPI) و هیدرولوژیک (SSI) بر اساس بهترین تابع توزیع تجمعی در استان تهران

تداوم کمبود بارش نسبت به میانگین بلندمدت خشکسالی هواشناسی باعث کاهش جریان آب رودخانه، افت تراز آب زیرزمینی و خشکسالی هیدرولوژیک می شود. برای کمی کردن خشکسالی، نمایه های متعددی تعریف شده است. در این پژوهش از دو نمایه خشکسالی، شامل نمایه بارش استانداردشده (SPI) و نمایه جریان سطحی استانداردشده (SSI) ،به ترتیب، برای پایش خشکسالی هواشناسی و خشکسالی هیدرولوژیکی استفاده شده است. هدف در این تحقیق پایش خشکسالی 5 ایستگاه مطالعاتی در استان تهران در بازه زمانی (1395 - 1364) و تعیین مناسب ترین تابع توزیع برای محاسبه شاخص خشکسالی SSI  و هم چنین مطالعه تطبیقی نمایه های خشکسالی هواشناسی و هیدرولوژیک در این استان می باشد. نتایج نشان می دهند که مناسب ترین تابع توزیع تجمعی در ایستگاه درکه تابع لوگ لجستیک، در ایستگاه فیروزکوه و آبعلی تابع گاما، در ایستگاه نمرود تابع فتیگ لایف و در ایستگاه شریف آباد تابع بتا می باشند. در بین ایستگاه ها با توابع مناسب یاد شده، ایستگاه درکه با بیشترین مقدار P-Value و کمترین مقدار RMSE بهترین برازش را با تابع لوگ لجستیک داشته است. هم چنین وجود تشابه در روند خشکسالی های منتج از دو شاخص مختلف نشان می دهد که شاخص هواشناسی و هیدرولوژیک کاملا بر هم منطبق می باشند، به عبارت دیگر منابع آب سطحی در استان تهران به شدت از بارش تاثیرپذیر است.