بررسی کیفیت زندگی ماماهای شاغل در زایشگاه و مراکز بهداشتی درمانی شهر زابل

ماماها به عنوان یکی از گروه های اصلی ارایه دهنده خدمات در نظام سلامت هستند و به دلیل استرس زا بودن شغل در معرض خطر فرسودگی شغلی قرار دارند، لذا این امر بر کیفیت زندگی آنان تاثیرگذار است. این مطالعه با هدف تعیین کیفیت زندگی ماماهای شاغل در زایشگاه و مراکز بهداشتی درمانی شهر زابل انجام شد.

مواد و روش ها:

 این مطالعه مقطعی بر روی 60 مامای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی و زایشگاه بیمارستان امیرالمومنین علی (ع) زابل در سال 95 انجام شد. ابزار گردآوری داده ها در این مطالعه، پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه کیفیت زندگی SF-36 بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS 21 و با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و تحلیلی (تی مستقل) انجام شد.

یافته ها: 

نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد میانگین سنی افراد شرکت کننده در مطالعه 31/5 ± 60/28 بود. در تمامی حیطه های کیفیت زندگی، ماماهای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی وضعیت بهتری داشتند. میانگین نمره سلامت جسمی و روانی ماماهای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی و ماماهای شاغل در زایشگاه تفاوت آماری معناداری نداشتند (05/0>p) اما در نمره کل کیفیت زندگی این تفاوت معنادار بود (05/0<p).

نتیجه گیری:

نتایج نشان داد که از نقطه نظر کیفیت زندگی، ماماهای شاغل در زایشگاه نمره کمتری را نسبت به ماماهای شاغل در مراکز و پایگاه های بهداشتی درمانی گزارش کردند. نتایج به دست آمده می تواند در شناسایی نیازهای ماماها توسط مدیران و تلاش در جهت به کارگیری برنامه های راهبردی ارتقا بهره وری، کمک کننده باشد.