معیارهای موثر بر تدریس نظری و عملی اساتید از دیدگاه دانشجویان دندانپزشکی گیلان

دانشگاه یکی از مهم ترین و سازنده ترین نهادهای اجتماعی است. لازمه ی رسیدن به اهداف تعلیم و تربیت، داشتن اساتیدی با ویژگی های شایسته است. شناخت معیارهای تدریس اساتید از دیدگاه آموزش گیرندگان، کیفیت آموزش را ارتقاء خواهد داد. از این رو مطالعه حاضر با هدف تعیین دیدگاه دانشجویان دندانپزشکی درباره ی معیارهای موثر بر تدریس نظری و عملی اساتید در سال 1396 انجام گرفته است.

این مطالعه توصیفی- مقطعی حاضر بر روی 230 نفر از دانشجویان دندانپزشکی رشت که از طریق سرشماری انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته شامل اطلاعات فردی- اجتماعی و بخش دوم شامل 16 سوال در رابطه با معیارهای تدریس نظری و عملی بود که روایی و پایایی آن تایید گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار و درصد) و آمار استنباطی (اسپیرمن، t مستقل، آنووا، آزمون تعقیبی توکی) از طریق نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شدند.

230 نفر از دانشجویان با میانگین سنی 1/7±21/35 سال شامل 114 پسر (49/6 درصد) و 116 دختر (50/4 درصد) در مطالعه شرکت داشتند. نتایج نشان داد که در حیطه تدریس نظری مهم ترین ویژگی، داشتن تسلط بر موضوع تدریس (70/4 درصد)، بیان شفاف و واضح مطالب (53/9 درصد) و ایجاد ارتباط بین مطالب نظری و بالینی در تدریس (53/5 درصد) است. در حیطه تدریس نظری کم اهمیت ترین ویژگی استاد تهیه جزوه از مطالب تدریس شده برای دانشجویان (20 درصد) و علاقه مندی به پژوهش و تحقیق (17 درصد) بود. در حیطه تدریس عملی کم اهمیت ترین ویژگی برگزار کردن کنفرانس های منظم بخشی- ژورنال کلاب و ارایه مورد (20 درصد) و مهم ترین مشخصه در این حیطه در دسترس بودن استاد در بخش های بالینی از زمان شروع تا پایان بخش (53/5 درصد) بود. یافته های حاصل از مطالعه حاکی از آن بود که بین سال تحصیلی با میانگین نمره عملی رابطه معنی داری (0/001>P) وجود دارد.

باتوجه به یافته ها تسلط بر موضوع تدریس از مهم ترین عوامل تاثیرگذار در حیطه نظری است. همچنین علاوه بر توانمندی علمی اساتید، در دسترس بودن استاد در بخش های بالینی می تواند در ارتقاء کیفیت آموزش در حیطه عملی موثر باشد.