استفاده از باکتریوفاژها برای کنترل سالمونلا انتریتیدیس در تخم مرغ های خام

پیشینه: 

سالمونلا یک جنس از باکتری‌ها با بیش از 2500 سروتیپ است که به عنوان مهمترین پاتوژن با منشا غذا که سبب عفونت در انسان و حیوان می‌شود، در نظر گرفته می‌شود. افزایش مقاومت‌های میکروبی و ماندگاری باقی مانده‌های آنتی بیوتیکی در ماتریس مواد غذایی، نیاز به استراتژی‌های جایگزین مدیریت عفونت را ضروری کرده است. 

 مطالعه حاضر با هدف جداسازی و ارزیابی فعالیت لیتیک باکتریوفاژها علیه سالمونلا انجام شد. 

 بیست و هشت جدایه سالمونلا به دست آمده از منابع طیوری، از نظر حساسیت آنتی بیوتیکی مورد بررسی قرار گرفتند. از فاضلاب طیور برای جداسازی فاژها استفاده شد. دامنه میزبان و DNA پلی مورفیک تکثیر یافته تصادفی (RAPD)، ابزارهای حیاتی هستند که برای تمایز فاژها مورد استفاده قرار گرفتند. 

 جدایه‌ها مقاومت زیادی به نالیدیکسیک اسید (71%)، تتراسیکلین (71%)، نیتروفورانتویین (50%)، و آمپی سیلین (43%) نشان دادند. پنج فاژ لیتیک اختصاصی برای گونه‌های سالمونلا در این مطالعه جدا و با RAPD مشخص شدند. در ارزیابی کاهش واحد تشکیل کلنی (CFU)، بیشترین فعالیت فاژها در مقدار 01/0 شاخص نسبت تعداد ذره ویروس به سلول هدف (MOI) طی دو ساعت پس از افزودن فاژ مشاهده شد. PSE5 در غلظت MOI 01/0، به سالمونلا انتریتیدیس‌های کشت شده بر سطح تخم مرغ‌ با روش غوطه‌وری، تجویز شد. نتایج نشان داد که استفاده از فاژها سبب کاهش سالمونلای قابل بازیابی به میزان 106 × 2 CFU/ml نسبت به گروه شاهد بدون فاژ می‌شود. 

نتیجه‌گیری: 

نتایج ارایه شده در این جا حاکی از آن است که استفاده از درمان با باکتریوفاژها این قابلیت را دارد که به عنوان یک راه حل جایگزین برای جلوگیری از انتقال عفونت سالمونلایی در مزارع طیور جهت جلوگیری از انتقال عمودی پاتوژن، مورد استفاده قرار گیرد.