تغییرات پروتئین های فاز حاد در طی گامه های مختلف چرخه فحلی در گاوهای هولشتاین همزمان شده به روش اوسینک

پیشینه:

 پروتئین‌های فاز حاد (APPs) به علت استرس‌های مختلف در طی گامه استروس در حیوانات مزرعه ممکن است افزایش یابند. 

 ارزیابی تغییرات APPs در گامه‌های مختلف چرخه فحلی گروه همزمان شده به روش اوسینک (SEG) و چرخه فحلی گروه همزمان نشده (NSEG)، در گاوهای نژاد هولشتاین. 

 دوازده راس گاو غیر باردار سالم از نظر بالینی و آزمایشگاهی نژاد هولشتاین با نمره وضعیت بدنی (BCS) 75/2 و در روز 70 شیرواری انتخاب شدند. دو گروه شامل SEG و NSEG مدنظر قرار گرفتند. خونگیری از گاوهای گروه NSEG در زمان‌های دای استروس، پرواستروس و استروس انجام شد. در گروه SEG، خونگیری در روزهای 7 (در زمان تزریق پروستاگلاندین، معادل دای استروس)، روز 9 (در زمان تزریق هورمون آزاد کننده گنادوتروپین‌ها (GnRH)، معادل پرواستروس)‏، و روز 10 (در زمان تلقیح، معادل استروس) پروتکل همزمان سازی انجام شد. غلظت‌ هاپتوگلوبین (Hp)، سرم آمیلوییدآ (SAA)، سرولوپلاسمین (Cp)، و فیبرینوژن (Fib) مورد ارزیابی قرار گرفت. 

 غلظت Hp در گامه استروس افزایش معنی‌داری نسبت به دای استروس (P=0.001) و پرواستروس (P=0.019) در NSEG داشت. همچنین سطح Hp در NSEG به صورت معنی‌دار بیشتر از SEG در گامه استروس (P=0.002) بود. غلظت پروتئین‌های سرم آمیلوییدآ، سرولوپلاسمین و فیبرینوژن در گامه‌های مختلف چرخه فحلی در هر گروه یا بین گامه‌های معادل چرخه فحلی دو گروه تغییرات معنی‌داری نداشت.

 نتیجه‌گیری:

 به نظر می‌رسد بر خلاف SAA، Fib و Cp، غلظت Hp می‌تواند تحت تاثیر گامه‌های مختلف چرخه فحلی قرار گیرد. اگر چه APPs شاخص‌های اختصاصی نیستند اما تغییرات آن‌ها در کنار سایر مولفه‌های بالینی و آزمایشگاهی ممکن است برای تشخیص دقیق‌تر فحلی در گاوهای شیری کمک کننده باشد.