تغییرپذیری سطح کشت محصولات کشاورزی (گندم و جو) در شرایط اقلیمی گذشته و آینده (مطالعه موردی: شهرستان ایذه)

یکی از مهم ترین نگرانی ها در جهان امروز بحث در خصوص تغییرات آب وهوایی و پیامدهای ناشی از این پدیده است. در این تحقیق جهت بررسی سطح کشت گندم و جو در شرایط اقلیمی گذشته و آینده، ابتدا داده های بارش، متوسط دما، دمای کمینه و بیشینه در دوره آماری (2018-1998) از سازمان هواشناسی دریافت گردید. جهت بررسی روند تغییرات عناصر هواشناسی از آزمون من کندال استفاده شد بعد از آن تقویم کشت به کمک شاخص NDVI از تصاویر لندست 8 استخراج و سپس با استفاده تصاویر سنجنده Tm، Etm، Oli و Sentinel-1 در محیط سامانه گوگل ارث انجین با محاسبه شاخص NDVI ماهانه و انجام فرایند طبقه بندیSVM مساحت سطح کشت محصولات در سال های مختلف برآورد گردید. در نهایت به منظور اعمال شبیه سازی و پیش بینی عناصر هواشناسی تا سال 2040 از مدل SDSM و سناریوهای انتشار استفاده گردید. نتیجه گیری: بر اساس تقویم کشت گندم و جو، کشت این محصولات در شهرستان ایذه از دی ماه شروع و در ماه فروردین به اوج سبزینگی و رشد خود می رسند و در نهایت از خردادماه محصول از سطح زمین های زراعی برداشت می گردد. در شهرستان ایذه بین بارش و سطح کشت تقریبا رابطه مستقیمی وجود دارد با افزایش بارش سطح زیر کشت افزایش پیدا می کند. با افزایش دماها از میزان سطح کشت تا حدودی کاسته می شود. در شرایط اقلیم آینده هر سه سناریو افزایش دمای کمینه و بیشینه را تا سال 2040 به میزان0.7درجه سانتیگراد پیش بینی کرده اند. در شرایط بارشی اقلیم گذشته در دو دهه مساحت سطح کشت حدود7.4 کیلومتر مربع و در شرایط اقلیم آینده حدود11.4تا15 کیلومتر مربع کاهش می یابد. یعنی سطح زیر کشت 8 کیلومتر مربع در هر دهه کاهش یافته است.