تاثیر فعالیت ورزشی فریزبی بر خودکارآمدی، عقاید وسوسه انگیز و سلامت عمومی در معتادان مرد تحت درمان

اعتیاد امری قابل پیشگیری و قابل درمان است، لذا با شناخت سرمایه های روان شناختی می توان از گرایش افراد به اعتیاد پیش گیری کرد. از این رو، پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر فعالیت ورزشی فریزبی بر عقاید وسوسه انگیز، سلامت عمومی و خودکارآمدی در گروه معتادان مرد تحت درمان انجام شد.

در این تحقیق شبه تجربی، 70 نفر از معتادین مرد تحت درمان دهکده سلامی شیراز در سال 1397 بر اساس جدول مورگان و به صورت هدفمند و در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در ابتداء همه آزمودنی ها سه پرسش نامه عقاید وسوسه انگیز، سلامت عمومی و خودکارآمدی را تکمیل کردند. سپس تمامی آزمودنی ها در برنامه مشابه تمرینی هشت هفته ای، 180 کوشش فریزبی که به صورت 5 بلاک 6 تایی (3 ست در هر روز) انجام می گرفت، شرکت کردند. در پایان از آن ها خواسته شد دوباره سه پرسش نامه مذکور را تکمیل نمایند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t زوجی استفاده شد.

نتایج نشان داد که فعالیت ورزشی فریزبی بر وسوسه، سلامت عمومی و خودکارآمدی در گروه معتادان مرد تاثیر داشت به طوری که باعث کاهش معنی دار عقاید وسوسه انگیز (039/0=p) و افزایش معنی دار سلامت عمومی (049/0=p) و خودکارآمدی (048/0=p) شد.

بر اساس یافته های تحقیق می توان گفت که فعالیت ورزشی فریزبی عامل اثرگذاری بر عوامل روان شناختی یاد شده در گروه معتادان مرد می باشد. لذا توصیه می شود جهت کمک به پیشرفت ترک مواد و همچنین جلوگیری از بازگشت فرد به سوء مصرف مواد در این گروه، این نوع از فعالیت ورزشی تجویز شود.