شناسایی و تبیین ابعاد آموزش ایمنی کودکان در حوادث غیرمترقبه

کودکان از آسیب پذیرترین افراد در برابر حوادث غیرمترقبه محسوب می گردند و آموزش و ارتقاء توانمندی ها و مهارت های کودکان در زمینه ایمنی از مهم ترین شاخص های سطح سلامت و امنیت یک جامعه می باشد. از این رو هدف پژوهش حاضر شناسایی و تبیین ابعاد آموزش ایمنی کودکان در حوادث غیرمترقبه و ارایه راهکارهای لازم بود.

در این پژوهش از مطالعه تطبیقی "George F. Bereday"، شامل چهار مرحله توصیف، تفسیر، همجواری و مقایسه استفاده شد. در هر مرحله به توصیف هر یک از عوامل مورد تحقیق به صورت جداگانه پرداخته شد. این پژوهش تطبیقی، با تحلیل برنامه درسی ایمنی در کشورهایی که از نظر "یونیسف" در بحث ارتقاء فرهنگ ایمنی با هدف کاهش خسارات ناشی از بلایای طبیعی دارای برنامه آموزشی جامعی در برنامه درسی خود بوده اند (ژاپن، فرانسه، روسیه، ترکیه، گرجستان و بنگلادش)، با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انجام شد.

کشورهای موردمطالعه (ژاپن، فرانسه، روسیه، ترکیه، گرجستان و بنگلادش) ابعاد آموزش فرهنگ ایمنی را در برنامه درسی دانش آموزان به 4 بعد اصلی: رویکردهای ادغام، روش های یادگیری، روش های ارزشیابی و توسعه حرفه ای معلمان تقسیم بندی نموده بودند.

از مقایسه مولفه های استخراج شده از کشورهای منتخب با ایران مشخص گردید که در برنامه درسی ایران به برخی از مولفه ها مانند آموزش کمک های اولیه پس از حادثه (ترکیه)، مهارت های آموزش بهداشت و ارتقای سلامت (گرجستان) و نحوه کنترل و رفتار در حوادث، کمتر یا اصلا توجهی نشده است. حال آنکه آموزش و ارتقاء توانمندی ها و مهارت های کودکان در زمینه ایمنی از مهم ترین شاخص های ایمنی کودکان محسوب شده و توجه به این ابعاد با پیشگیری از وقوع حادثه کمک شایانی در انجام مطلوب ماموریت های اورژانسی، انتظامی و امدادی ایفا خواهد نمود.