ارزیابی تغییرات پارامتر های کیفی آب در فرایند های مختلف تصفیه خانه آب سطحی (مطالعه موردی: تصفیه خانه آب تهران پارس)

امروزه به دلیل آلودگی منابع آب، تصفیه آب جایگاه مهمی در زندگی انسان دارد. لذا ارزیابی مداوم عملکرد تصفیه خانه های آب ضروری بوده تا برای ایجاد شرایط بهینه بتوان این مواد را در داخل تصفیه خانه به حداقل رساند.

مواد و روش ها:

 در این پژوهش مقطعی- توصیفی- تحلیلی طی مدت 30 ماه، نمونه گیری از آب واحدهای مختلف تصفیه خانه تهران پارس (پیش کلرزنی، پولساتور، فیلتراسیون و کلرزنی نهایی) انجام گرفت. به این ترتیب که در هر هفته یک روز را به صورت تصادفی انتخاب کرده، نمونه برداشت شد و pH، دمای آب، کدورت، DOC (کربن آلی محلول) و کلروفیل a نمونه ها اندازه گیری و ثبت شد.

یافته ها:

 میانگین درصد حذف کدورت توسط واحدهای پیش کلرزنی، پولساتور، فیلتراسیون و کلرزنی نهایی به ترتیب تقریبا برابر (74/1±9)، (77/0±39)، (23/0±44) و (74/1±4) درصد و راندمان کلی تصفیه خانه برابر 96 درصد بود. میانگین غلظت DOC در آب خروجی از تصفیه خانه آب تهران پارس در فصل بهار، تابستان، پاییز و زمستان به ترتیب برابر (16/0±37/2)، (32/0±94/2)، (07/0±74/1) و (16/0±17/2) mg/L بود که این مقادیر (به غیر از مقدار DOC در فصل پاییز) بالاتر از حد مجاز توصیه شده (mg/L 2) است. غلظت کلروفیل a در آب ورودی به تصفیه خانه در فصل تابستان و بهار نسبت به دو فصل دیگر بالاتر بود.

تصفیه خانه آب تهران پارس راندمان قابل ملاحظه ای در کاهش میزان کدورت آب دارد. فرآیندهای پیش کلرزنی و کلرزنی نهایی بیش ترین اثر را بر کاهش غلظت DOC داشته که به دلیل میل ترکیبی بالای ترکیبات آلی با کلر و تشکیل ترکیبات جانبی حاصل از گندزدایی است. بنابراین، پیش ازن زنی به عنوان یک راهکار در جهت کاهش تولید این ترکیبات آلی خطرناک به جای پیش کلرزنی توصیه می شود