مقایسه تاثیر گل گاو زبان و کورتون بر بهبود و عود درماتیت اتوپیک

درماتیت اتوپیک یک بیماری مزمن ارثی و عود کننده (در 10-5 درصد کودکان) است که در حال حاضر برای رفع ضایعات التهابی و خارش دار بیماران، معمولا کورتون موضعی تجویز می گردد. نتایج تحقیقات اخیر نشان می دهند که مبتلایان به این بیماری، دچار کمبود اسیدهای چرب ضروری هستند و گیاه گل گاو زبان یکی از منابع غنی این ماده است که به صورت خودرو و به وفور در ایران می روید.
این مطالعه به منظور مقایسه تاثیر کورتون و عصاره گل گاوزبان موضعی بر بهبودی و عود ضایعات کودکان مبتلا به درماتیت اتوپیک مراجعه کننده به درمانگاه و مطب پزشکان متخصص پوست شهر خرم آباد لرستان از بهار تا تابستان 1382 انجام گرفت.
این پژوهش یک کارآزمایی بالینی است که دو گروه 25 نفره (سن 12-0 سال) بیمار مبتلا به درماتیت اتوپیک کاملا تصادفی انتخاب و به صورت یک در میان برای آنها کورتون موضعی یا عصاره گل گاوزبان که در اختیار همکار فارماکولوژیست قرار داشت، تجویز شد. بعد از 10 روز دوباره بیماران توسط پزشک متخصص معاینه و از نظر شدت بیماری، میزان بهبودی و عود ضایعات بررسی شدند. هر دو گروه 20 روز بعد از شروع درمان (10 روز بعد از اتمام مصرف دارو و عصاره) برای بار سوم معاینه و از نظر دوام تاثیر درمان ها و عود بیماری بررسی شدند. نتایج هر سه بار معاینه و سایر اطلاعات در پرسشنامه مربوطه ثبت گردید.
یافته های این بررسی مشخص نمود که میزان بهبودی در پاسخ به مصرف عصاره گل گاوزبان 72% خوب، 4% متوسط و 24% ضعیف بوده است. در حالیکه با مصرف کورتون 24 درصد خوب، 12 درصد متوسط و 64 درصد بهبودی ضعیف داشتند.
آزمون آماری X2 بین این دو گروه اختلاف معنی داری را نشان داد (P<0.003). همچنین، ضایعات بعد از مصرف عصاره و تا 10 روز پس از قطع مصرف آن اصلا عود نداشته؛ در حالیکه بعد از استفاده کورتون موضعی، 64 درصد عود متوسط و 36 درصد عود کم مشاهده شد. تست آماری فیشر دقیق بین میزان عود بیماری بعد از مصرف عصاره و کورتون تفاوت معنی داری را نشان داد(P<0.001) به دلیل میزان بهبودی بیشتر و کم عود بودن عصاره گل گاوزبان نسبت به درمان معمول درماتیت اتوپیک، لازم است اقداماتی به منظور جایگزینی و نحوه درمان ابن بیماری صورت گیرد.