طبقه بندی و مورفومتری سیرک های یخچالی ارتفاعات پلوار کرمان در دوره پلیستوسن پسین

شناسایی سیرک های یخچالی علاوه بر اثبات تغییرات اقلیمی گذشته برای شناخت محدودیت ها و پتانسیل های محیطی در برنامه ریزی و مدیریت محیطی اهمیت دارند. هدف اصلی این پژوهش شناسایی، طبقه بندی و آنالیز شاخص های مورفومتری و آلومتری سیرک های یخچالی ارتفاعات پلوار در استان کرمان با استفاده از مدل سازی و روابط ریاضی است. بر اساس تکنیک های ژیوماتیک و روش های جدید تعداد 66 سیرک یخچالی در این ارتفاعات شناسایی و در روی نقشه شیب کلاس بندی شده و مدل رقومی ارتفاعی به دو فرمت خطی و پلیگونی ترسیم شدند. آنگاه با برازش مدل های توانی بر پروفیل طولی سیرک ها به استخراج ضرایب و پارامترهای آماری سیرک های منطقه مبادرت گردید. عملیات رده بندی سیرک ها بر مبنای روش های ویلبورگ و رودبرگ، ایوانس و کوکس انجام پذیرفت. برای مورفومتری این سیرک ها از پارامترهایی چون (L)، (W)، (H)، (L/W)، (L/H)، (W/H) و اندازه سیرک استفاده شده و خصیصه های مورفومتریک آن ها به تفسیر گذاشته شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد در ارتفاعات پلوار تعداد 1 سیرک رده N1، 4 سیرک N2، 13 سیرک N3 و 48 سیرک در رده N4 و N5 موسوم به گروه شبه سیرک وجود دارد. میانگین ضریب b برای سیرک های رده N1،N2 ،N3  برابر با 017/1 است که در سیرک های این رده 1< B است و تا حدودی وضعیت آلومتری برقرار است. میانگین ضریب b برای سیرک های رده N4 و N5 برابر با 932/0 و 1 >B است. ضرایب پایین b برای سیرک های این رده بیانگر رفتار منفی آلومتری، فرسایش اندک یخچالی، عدم تکامل و توسعه سیرک های این رده در این ارتفاعات است