مطالعه اثر حفاظتی ژل رویال بر بافت بیضه پس از القای سمیت توسط نانوذرات نقره در موش سوری

با توجه به نقش نانوذرات نقره در القای استرس اکسیداتیو و خاصیت آنتی اکسیدانتی ژل رویال، هدف از این مطالعه بررسی اثر آنتی اکسیدانی ژل رویال در کاهش اثرات نامطلوب نانونقره بر روی بافت بیضه موش های بالغ بود.

در این مطالعه تجربی، 30 سر موش نر بالغ نژاد NMRI به 5 گروه، شامل: کنترل، شم (آب مقطر)، نانوذرات نقره با قطر 40 نانومتر (mg/kg/day500)، ژل رویال (mg/kg/day300) و گروه تیمار هم زمان ژل رویال و نانوذرات نقره (با دوزهای ذکرشده) به صورت خوراکی به مدت 35 روز، استفاده شدند. پس از اتمام تیمار، حجم کل بیضه، قطر و ارتفاع اپیتلیوم زایشی، تعداد کل سلول های جنسی و سرتولی با استفاده از تکنیک های استریولوژی مورد ارزیابی قرار گرفت. میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (TAC) (با استفاده از روش FRAP)، سطح مالون دی آلدیید (MDA) با روش اسپکتروفتومتری و تستوسترون سرم با استفاده از کیت الایزا اندازه گیری شد.

حجم کل بیضه، قطر اپیتلیوم زایشی، ارتفاع اپیتلیوم زایشی، تعداد کل سلول های اسپرماتید (دراز و گرد)، اسپرماتوسیت و سرتولی در گروه نانوذرات نقره در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافت (P<0/001). افزایش معنی داری در سطح MDA و کاهش معنی داری در میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و سطح تستوسترون سرم در گروه نانوذرات نقره نسبت به کنترل یافت شد (P<0/05). پارامترهای فوق در گروه تیمار هم زمان نانوذرات نقره+ژل رویال، افزایش معنی داری را نسبت به گروه نانونقره نشان داد.

براساس نتایج به دست آمده، ژل رویال ممکن است در محافظت در برابر عوارض جانبی نانوذرات نقره موثر باشد و عملکرد سیستم تولیدمثل مردان را بهبود بخشد.