بررسی سواد سلامت و رفتارهای ارتقا دهنده سلامت در دختران دانش آموز

افراد با سواد سلامت محدود، رفتارهای ارتقا دهنده سلامت ضعیف تری از خود نشان می دهند. پژوهش حاضر با هدف تعیین وضعیت سواد سلامت و رفتارهای ارتقا دهنده سلامت در دانش آموزان دختر مقطع دوم متوسطه شهر تهران در سال 1397 انجام شد.

روش ها: 

این مطالعه توصیفی- تحلیلی بر روی 370 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای انجام گردید. اطلاعات به وسیله پرسش نامه دموگرافیک و زمینه ای، پرسش نامه سواد سلامت نوجوانان (Health Literacy Measure for Adolescents یا HELMA) و پرسش نامه رفتارهای ارتقا دهنده سلامت (Health Promotion Lifestyle Profile-II یا HPLP-II) جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها:

 میانگین نمره رفتارهای ارتقا دهنده سلامت، 11/24 ± 54/57 (متوسط) و میانگین نمره سواد سلامت، 87/12 ± 92/59 (نه چندان کافی) بود. بیشترین میانگین نمره ابعاد رفتارهای ارتقا دهنده سلامت و سواد سلامت به ترتیب به حیطه های کنترل استرس (55/65) و درک (15/74) و کمترین میانگین نمره به حیطه های مسوولیت پذیری در قبال سلامت (18/50) و محاسبه (69/43) اختصاص داشت. بین سواد سلامت و رفتارهای ارتقا دهنده سلامت ارتباط مستقیم و معنی داری مشاهده گردید (43/0 = r، 001/0 > P) و آن ها با مطالعه مجله و روزنامه و علاقه به موضوعات سلامت ارتباط مستقیم و معنی دار و با ساعات استفاده از اینترنت و ارزیابی وضعیت سلامت دارای ارتباط معکوس و معنی داری بود. بین رفتارهای ارتقا دهنده سلامت با پایه تحصیلی (35/0- = r، 001/0 > P) و سن (31/0- = r، 001/0 > P) ارتباط معکوس و با رشته تحصیلی (30/0 = r، 001/0 > P) ارتباط معنی داری وجود داشت.

نتیجه گیری:

 با توجه به نتایج به دست آمده، لزوم تدوین برنامه های مدون آموزشی جهت ارتقای این دسته از رفتارها و افزایش سواد سلامت در فضای مجازی ضروری می نماید.