تاثیر عوامل اقتصادی بر توسعه علمی ایران

وضعیت اقتصادی یکی از عوامل تاثیرگذار بر توسعه علمی می باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین و تبیین میزان تاثیر عوامل اقتصادی بر توسعه علمی ایران در طی 27 سال اخیر انجام شده است.

روش شناسی: 

این پژوهش کاربردی است و در زمره پژوهش های علم سنجی قرار می گیرد. گردآوری داده ها به شیوه کتابخانه ای و با مراجعه به پایگاه های اطلاعاتی و گزارش سازمان های مربوطه می باشد برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش معادلات ساختاری، سری های زمانی و نرم افزار PLS در جهت پاسخ گویی به سوالات از آماره T و ضریب مسیر استفاده شده است.

یافته ها:

 یافته ها نشانگر آن هستند که همه شاخص های توسعه علمی ایران که طی 27 سال اخیر ارایه شده در هر سال به طور کلی روندی رو به رشد را تجربه کرده اند. در این میان، نرخ اشتغال تا سال های 86-85 رو به رشد بوده و تولید ناخالص داخلی تا سال 91-90 رو به رشد بوده ولی در سال های بعدی سیر نزولی را در پیش گرفته است. با توجه به ضریب مسیر مربوط به این فرضیه نیز می توان به این نتیجه رسید که متغیر شاخص های اقتصادی به میزان 70 درصد بر شاخص های توسعه علم اثر دارد؛ این به این معنی است که شاخص های اقتصادی به میزان یک واحد بهبود یابد به احتمال 99 درصد مقدار شاخص های توسعه علم به میزان 0.7 واحد بهبود یافته و مثبت تر می گردد.

نتیجه گیری:

 با توجه به یافته های این پژوهش می توان به این نتیجه رسید که بین کلیت توسعه علمی و شاخص های اقتصادی رابطه مستقیم وجود دارد و ازآنجایی که توسعه علمی تابع رشد اقتصادی است برای تداوم و رشد علمی باید رشد اقتصادی را حفظ و تداوم بخشید. پررنگ ترین این شاخص ها تولید ناخالص ملی بود و سایر شاخص ها حتی آنهایی که رد شدند به طور غیرمستقیم تاثیر دارند و برای رشد این شاخص ها گروه های پژوهشی و اقتصاددانان باید با همفکری یکدیگر برنامه ریزی هایی را انجام دهند.