بررسی غیرخطی اثر آموزش بر رشد اقتصادی ایران: رهیافت رگرسیون های انتقال ملایم

در مدل های جدید رشد اقتصادی بر نقش سرمایه های انسانی تاکید ویژه ای شده است به طوری که آن را یکی از ارکان اساسی برای رشد و توسعه بر می شمرند. عموما افزایش سطح آموزشی و مخارج آموزشی منجر به افزایش سرمایه انسانی شده که نهایتا خود را در رشد اقتصادی نشان خواهد داد. هدف اصلی پژوهش نیز بررسی دو عامل سطح آموزشی و مخارج آموزشی بر رشد اقتصادی است. در این چارچوب آزمون تراسویرتا نشان داد که الگوی رشد از یک تابع غیرخطی لجستیک دو رژیمی پیروی می کند. یافته های پژوهش نشان می دهد تولید ناخالص داخلی در هر دو رژیم دارای کشش مثبت و معناداری نسبت به تغییرات آنها دارد؛ هر چند که در رژیم دوم (نسبت به رژیم اول) از مقادیر آنها کاسته شده است. علاوه بر این برخلاف انتظار، سطح آموزش و مخارج آموزشی به جای آنکه اثر مثبتی بر رشد اقتصادی داشته باشند، در هر دو رژیم دارای اثرات منفی بر رشد اقتصادی هستند.