اثرات نانو ذرات اکسید آهن عامل دار شده با پیریدین کربوکس آلدیید تیوسمی کاربازون بر روی رده سلولی A549 سرطان ریه و بررسی تغییر بیان ژن NDRG1

سرطان ریه، بیماری با مرگ ومیر بالاست که درمان های دارویی مرسوم در کنترل آن موفقیت چندانی نداشته است. فعالیت شلاته کننده های آهن در تحقیقات مختلف، یک راهبرد درمانی جدید مورد توجه دانشمندان بوده است. هدف اصلی این تحقیق سنتز کمپلکس جدیدی از نانوذرات اکسید آهن عامل دار با تیوسمی کاربازون  (Fe3o4 thiosemicarbazone complex) و بررسی ویژگی ضد تکثیری آن علیه رده سلولی A549 سرطان ریه بود.

این مطالعه تجربی از شهریور 1397 تا شهریور 1398 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت انجام گرفت. ابتدا به روش واکنش متراکم سازی گروه های آمینی و آلدییدی، تیوسمی کاربازون (PTSC) سنتز شد. نانوذرات Fe3O4 به روش هم رسوبی در حضور گلوتامیک اسید سنتز شدند. کمپلکس Fe3O4@Glu از طریق گروهای عاملی در PTSC عامل دار شد. ویژگی های ریخت شناسی کمپلکس از طریق میکروسکوپ الکترونی روبشی مشخص شد. بقاء سلولی در غلظت های 5/62، 125، 250، 500 وµg/ml  1000 به روش MTT بررسی شد. تغییرات سطح بیان ژن NDRG1 به روش qRT-PCR با استفاده از فرمول 2-ΔΔCt محاسبه شد.

یافته ها: 

تصاویر SEM، کروی بودن کمپلکس Fe3O4@Glu/PTSC را تایید نمود. اندازه نانوذرات یکنواخت و درحدود nm 23-52 بود. نتایج MTT، ویژگی ضد تکثیری این کمپلکس را در غلظت های مختلف تایید نمود  (µg/ml 6/135 (IC50=. ژن NDRG1 در سلول های تیمار شده، پس از 12 ساعت، 8/1 برابر افزایش بیان داشت. در حالی که پس از 24 ساعت انکوباسیون، این ژن کاهش بیان 67/0 نسبت به گروه کنترل از خود نشان داد. 

نتیجه گیری:

 نتایج این تحقیق نشان داد که Fe3O4@Glu/PTSC با کاهش بیان NDRG1، اثرات ضد تکثیری مناسبی علیه سلول های سرطان ریه دارد.