رهیافت اطلاعات متقابل در همکاری دانشگاه و صنعت در گذار به دانشگاه های نسل سوم در ایران

در راستای الزامات دانشگاه های نسل سوم، هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی وضع موجود برای پی بردن به زمینه امکان رشد همکاری بین دانشگاه و صنعت بر اساس تعیین سهم برون دادهای پژوهشی حاصل از این همکاری است.
روش شناسی: در این تحقیق از مدل مارپیچ سه گانه و رهیافت اطلاعات متقابل به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شده است. درمجموع 2107 مقاله از سه بخش نمایه استنادی علوم (SCI)، نمایه استنادی علوم اجتماعی (SSCI) و نمایه استنادی هنر و علوم انسانی (A & HCI) در پایگاه وب آو ساینس در بازه زمانی 2008 الی 2017 مربوط به دانشگاه شهید چمران اهواز استخراج شدند.
یافته ها: از جنبه موضوعی، حوزه های پزشکی، کشاورزی و مهندسی بالاترین میزان هم انتشاری دانشگاه و صنعت را به خود اختصاص داده اند. از بررسی نقشه فضایی ساختار همکاری علمی میان دانشگاه و موسسات تحقیقاتی ملی و بین المللی درمی یابیم که در بخش موسسات ملی، شهرهای تهران و اهواز بیشترین میزان هم انتشاری، و در بخش موسسات بین المللی، دو کشور آمریکا و سوید بیشترین میزان هم انتشاری را با دانشگاه شهید چمران اهواز داشته اند.
نتیجه گیری: علی رغم روند رو به رشد تولیدات علمی دانشگاه شهید چمران اهواز، میزان تعامل و هم افزایی محدود بین ارکان سه گانه را می توان یکی از نقاط ضعف اصلی جهت پویایی و توسعه فناوری و نوآوری در این دانشگاه به حساب آورد. این فرضیه در پژوهش های مربوط به دانشگاه های کل کشور نیز صادق است. به همین دلیل دانشگاه های کشور به طور عام و دانشگاه شهید چمران به صورت خاص برای گذار به نسل سوم دانشگاهی و ارتقای رتبه باید تلاش کنند تا مسایلی مانند تجاری سازی تولیدات علمی و سیاست گذاری های مشخص را حل نمایند و فرهنگ همکاری و هم انتشاری را برای حصول نتایج کارآمدتر ترویج دهند.