مطالعه تطبیقی آثارجودی شیکاگو و عکاسی های آذر امدادی با تاثیرپذیری از «شام واپسین» داوینچی

لیوناردو داوینچی، هنرمندپر آوازه ایتالیایی، در 1499-1494م به کشیدن اثری به نام شام واپسین می پردازد که مورد توجه خاص هنرمندان دیگر قرار می گیرد. هنرمندان این سوژه را بارها به صورت های مختلف، از گذشته تا امروز به تصویر کشیده اند.بدین ترتیب، نه تنها جودی شیکاگو، که از هنرمندان امریکایی معاصراست، این موضوع را به نوعی دیگر در یکی از آثار خود به نمایش می گذارد، بلکه یک عکاس ایرانی معاصربه نام آذر امدادی نیز با الهام گرفتن از شام واپسین داوینچی و کنار هم قرار دادن عکس های گوناگون و هم زمان سود جستن از کلاژ، آثاری درخور تعمق به وجود می آورد. که در این مختصر، به مقایسه چیدمان هنرمند امریکایی یاد شده و تکه عکس های به هم چسبیده شده هنرمند ایرانی اشاره می شود. برای این منظور، ابتدا به این سوال پاسخ داده می شود که چه عاملی در شام واپسین داوینچی وجود دارد که تا این حد، مورد ستایش و توجه خاص سایر هنرمندان جهان در اعصار مختلف قرار گرفته و سبب به وجود آمدن آثاری شگفت انگیز می شود؟ ضمن این پژوهش می توان اظهار نمود که با شکل گیری شام واپسین داوینچی این امکان به وجود می آید که آثار بی شمار دیگر در سبک ها و تکنیک های گوناگون به صحنه کشیده شوند. همچنین به عنوان نتیجه حاصل شده باید گفت که در آثار این دو هنرمند، شام واپسین را به صورت چیدمان می توان دید که گویای حرکتی نوین، هم در انتخاب موضوع و هم در به کارگیری تکنیک می باشند. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است و گردآوری منابع، کتابخانه ای و در برخی موارد با استفاده از مآخذ معتبر اینترنتی می باشد.