اثر سلول های بنیادی و گلوکز آمین بر بیان ژن BSPII و سطوح CPII در بافت غضروف موش های آرتروزی در معرض تمرین تحمل وزن
استیوآرتریت در نتیجه نقص در یک مفصل متحرک پوشیده از غشای سینوویال بوده و با تخریب غضروف هیالین مشخص می شود. پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر سلول های بنیادی و گلوکز آمین بر بیان ژن BSPII و سطوح CPII در بافت غضروف موش های آرتروزی در معرض تمرین تحمل وزن انجام شد.
پژوهش حاضر از نوع تجربی بود. بدین منظور، تعداد 70 سر موش نر ویستار 8 هفته ای به طور تصادفی به 10 گروه؛ کنترل-سالم، کنترل-بیمار، تمرین-بیمار، سلول-بیمار، گلوکزآمین-بیمار، سلول-گلوکزآمین-بیمار، تمرین-گلوکزآمین-بیمار، سلول-تمرین-بیمار، سالین-بیمار، سلول-گلوکزآمین-تمرین-بیمار تقسیم شدند. استیوآرتریت با آسیب به مینیسک ها و غضروف به موش های نر القاء شد. برنامه تمرینی شامل 30 دقیقه دویدن روی ترمیل بدون شیب با سرعت 16 متر در دقیقه بود. سلول های بنیادی مشتق از استخوان نیز به تعداد 1000000 سلول بر کیلوگرم به موش ها تزریق شد. گلوکز آمین به طور خوراکی به میزان 250 میلی گرم بر کیلوگرم در روز به موش ها داده شد. بیان ژن BSPII به روش Real time PCR و سطوح CPII بافت غضروف به روش الایزا اندازه گیری شدند.
یافته ها:
نتایج آزمون ANOVA تفاوت معنی داری را در بیان ژن BSPII و سطوح CPII بافت غضروف بین گروه های پژوهش نشان داد (0001/0<p). گروه تمرین+گلوکزآمین+سلول بیشترین کاهش و نزدیک ترین مقادیر به سطح گروه کنترل-سالم را در بیان ژن BSPII و سطوح CPII بافت غضروف داشته است (0001/0<p).
نتیجه گیری:
به طور کلی، یافته ها نشان داد که استیوآرتریت موجب افزایش بیان ژن BSPII و سطوح CPII بافت غضروف شده و ترکیبی از سلول+گلوکزآمین+تمرین موثرتر از تمرین، سلول و گلوکزآمین به تنهایی برای کاهش این شاخص ها و بهبود استیوآرتریت زانو در موش ها بود.
تمرین ، گلوکزآمین ، سلول بنیادی ، استئوآرتریت
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.