اثر تمرینات اصلاحی با تراباند بر مولفه های نیروهای عکس العمل زمین در دانشجویان پسر دارای زانوی ضربدری طی دویدن: یک مطالعه کارآزمایی بالینی

مفصل زانو مانند مفاصل دیگر بدن تحت تاثیر نقص ها، آسیب ها و بیماری ها قرار می گیرد. زانوی ضربدری یکی از شایع ترین عارضه های اندام تحتانی می باشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر یک دوره تمرین اصلاحی با استفاده از تراباند بر مولفه های عکس العمل زمین در دانشجویان پسر دارای زانوی ضربدری طی دویدن می باشد.

پژوهش حاضر از نوع کارآزمایی بالینی بود. 24 دانشجوی پسر دارای زانوی ضربدری (20-30 سال) به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. پژوهش حاضر در مرکز سلامت و تندرستی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1398 صورت پذیرفت. تمرینات اصلاحی به مدت 8 هفته با استفاده از تراباند برای گروه تجربی انجام شد. گروه کنترل در این دوره زمانی هیچگونه تداخل درمانی را دریافت ننمودند. نیروهای عکس العمل زمین به وسیله دستگاه صفحه نیرو برتک ثبت گردید. جهت تحلیل های آماری از آنالیز واریانس با اندازه های مکرر استفاده شد.

نتایج پژوهش حاضر نشان داد که اختلاف معنی داری در مولفه زمان رسیدن به اوج در راستای عمودی طی فاز هل دادن گروه تجربی با افزایش زمان رسیدن به اوج 17/5 درصد را نشان داد (030/0=P، 589/0=d). سایر مولفه های نیروی عکس العمل زمین در گروه تجربی هیچ گونه اختلاف معنی داری را طی پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون نشان نداد (05/0<P).

تمرینات اصلاحی منتخب با استفاده از تراباند توانستند زمان رسیدن به اوج نیروی عمودی طی فاز هل دادن را طی پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون افزایش دهند. این افزایش احتمالا به علت طولانی تر شدن میزان برخورد پا با سطح بوده است که میزان نیروهای وارده بر پا را کاهش می دهد.