مطالعه تنوع فلورستیکی، کارکردی و نسبی تیره های گیاهی منطقه حفاظت شده در میان و سربیشه

مناطق حفاظت شده ابزاری مفید برای نگهداری تنوع زیستی هستند. منطقه شکار ممنوع درمیان، در سال 1386، منطقه حفاظت شده درمیان و سربیشه معرفی شد. این منطقه به علت داشتن تپه ماهورهای متعدد و پوشش گیاهی متنوع، مامن مناسبی برای زیست و ازدیاد گونه های جانوری است. منطقه حفاظت شده درمیان و سربیشه با مساحت حدود 80000 هکتار در فاصله 68 کیلومتری شرق بیرجند، بین سه شهرستان درمیان، سربیشه و بیرجند، واقع شده است. حداقل ارتفاع آن از سطح دریا 2100 متر و حداکثر آن 2870 متر است. این پژوهش با هدف شناسایی تیره ها و گونه های گیاهی، تعیین شکل های زیستی و پراکنش جغرافیایی آنها انجام شد؛ همچنین تنوع کارکردی، تنوع نسبی و شاخص اهمیت نسبی تیره های گیاهی تعیین شد. براساس نتایج، در مراتع منطقه حفاظت شده درمیان و سربیشه 26 تیره، 69 جنس و 94 گونه گیاهی انتشار دارد. بزرگ ترین تیره هاAsteraceae  (22 گونه) و Poaceae (8 گونه) هستند. ازنظر شکل زیستی، 45 درصد همی کریپتوفیت، 20 درصد تروفیت، 17 درصد کامه فیت، 10 درصد ژیوفیت، 7 درصد فانروفیت و 1 درصد پارازیت هستند. ازنظر پراکنش جغرافیایی 61 گونه با بیشترین فراوانی (65 درصد) به ناحیه ایرانی - تورانی و 1 گونه با کمترین فراوانی (1 درصد) به ناحیه اروپا - سیبری منحصر می شوند. ازلحاظ تنوع کارکردی، گونه های گیاهی براساس فرم رویشی (علفی 76 درصد، بوته ای 17 درصد و درختچه ای 7 درصد) و چرخه زندگی (چندساله 81 درصد و یک ساله 19 درصد) طبقه بندی شدند. تیره های Asteraceae، Poaceae، Fabaceae و Apiaceae به ترتیب با 18/65، 38/21، 72/16 و 11/13 درصد شاخص اهمیت نسبی هر تیره گیاهی (FIV)، بیشترین اهمیت را در بین تیره های گیاهی دارند.