تبیین تاثیر فضایل و رذایل بر ادراک از منظر آیات و روایات

مبادی ادراکی، از عوامل بیرونی و درونی تاثیرات مثبت و منفی می پذیرند. بخشی از این تاثیرات باعث اعوجاج و محرومیت از معرفت و بخشی سبب ایجاد نوعی جدید از بصیرت یا تسریع در معرفت می شوند.

هدف در این مقاله، تبیین تاثیرگذاری فضایل و رذایل به عنوان بخشی از عوامل غیر معرفتی تاثیرگذار بر معرفت بشری از منظر قرآن بود.

روش گردآوری داده ها به صورت کتابخانه ای و با رویکرد پژوهش تفسیری- اخلاقی انجام شد.

 یافته ها: 

رذایل اخلاقی باعث دگرگونی در عقل و حس تشخیص آدمی و زمینه ساز سقوط و سبب شبهه در اندیشه و کج فهمی در بینش شده و فضیلت مندی زمینه ساز ارتقای فهم و ایجاد نوعی بصیرت می شود که وسعت دید را زیاد می گرداند.

 نتیجه گیری:

 اثرمندی مستقیم عوامل غیر معرفتی، نظیر ملکات اخلاقی و نیز عنایات ویژه الهی با زمینه سازی اختیاری خود انسان در کیفیت و میزان معرفت با تکیه بر ادله قرآنی و روایی اثبات شده است.