شناسایی ابعاد و مولفه های برندسازی شخصی کارمند با روش آمیخته (مطالعه موردی: صنعت بیمه ایران)

برندسازی شخصی کارمند به عنوان یک مفهوم کلیدی برای موفقیت شخصی و سازمانی لازم و ضروری است. بدین منظور این تحقیق به دنبال شناسایی ابعاد و مولفه های برندسازی شخصی کارمند می باشد. این پژوهش از نظر هدف از نوع مطالعات توسعه ای-کاربردی به شمار می رود که از نظر گردآوری داده ها از نوع توصیفی و از نظر قطعیت داده ها از نوع اکتشافی است. روش پژوهش آمیخته یا ترکیبی می باشد. روش کیفی و کمی مورداستفاده به ترتیب تحلیل مضمون و پیمایش است. جامعه آماری در بخش کیفی متون مرتبط با موضوع تحقیق و در بخش کمی کارشناسان، سرپرستان، مشاورین، معاونین و مدیران فعال حوزه های مختلف صنعت بیمه در شهر تهران بودند. ابعاد و مولفه های برندسازی شخصی کارمند از 28 منبع استخراج گردید. نتیجه بررسی و تحلیل ادبیات، استخراج 55 شاخص یا معرف، 6 مولفه و 2 بعد بود. بر همین اساس برندسازی شخصی کارمند دارای دو بعد فردی و بین فردی بوده که بعد فردی شامل مولفه های دانش، مهارت و توانایی، شخصیت و نگرش بوده و بعد بین فردی مولفه های هوش عاطفی، تصویرسازی ذهنی (تاثیرگذاری) و تعامل اجتماعی را دربرمی گیرد. در بخش کمی روایی محتوایی پرسشنامه توسط 30 نفر از خبرگان مورد تایید قرار گرفت. برای تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه تناسب سنجی از مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار Pls استفاده شد و نتایج آن نشان داد که الگوی ابعاد و مولفه های برندسازی شخصی کارمند از برازش مطلوبی برخوردار است.