ارزیابی طرح های بازآفرینی شهری از منظر پدافند غیرعامل (مطالعه موردی: طرح بازآفرینی بافت تاریخی کاشان)

سکونت گاه های انسانی و به خصوص شهرها هیچ گاه از حملات نظامی و سایر فجایع انسانی مصون نیستند. از این رو ملاحظات مربوط به پدافند غیرعامل ازجمله مهمترین اصولی است که می بایست در آنها مورد توجه قرار گیرد. از جمله نقاط سکونتی استراتژیک شهرها، بافت های تاریخی و فرسوده آنها هستند. این محدوده ها علاوه بر نقش ویژه ای که در هویت و حس تعلق شهر دارند؛ غالبا به لحاظ موقعیت مکانی و کاربری های موجود در خود از اهمیت و جایگاه ویژه ای برخوردارند. رعایت اصول پدافند غیرعامل و افزایش تناسب کالبد و محتوا با این اصول می بایست براساس امکانات و محدودیت های این محدوده ها و در قالب طرح های مربوط به بازآفرینی آنها انجام شود. هدف تحقیق پیش رو درک میزان درنظرگیری اصول پدافندغیرعامل در تدوین بخش های مختلف طرح های بازآفرینی این محدوده ها است. از میان طرح های تدوین شده، طرح بافت فرسوده شهر کاشان به عنوان نمونه ای از طرح های بازآفرینی تدوین شده براساس شرح خدمات مصوب، به عنوان موردپژوهی این تحقیق انتخاب گردید. روش این تحقیق توصیفی- تحلیلی بوده و از تکنیک تحلیل محتوا جهت ارزیابی طرح استفاده شده است. نتایج حاصل از این ارزیابی حاکی از آن است که اگرچه در طرح های بازآفرینی شهری که به عنوان بهترین فرصت برای تناسب هرچه بیشتر این محدوده های با اصول پدافندغیرعامل قلمداد می شوند، توجه ویژه ای به این امر نشده است، ولی ساختار محتوایی این طرح ها می توانند تحقق اصول پدافندغیرعامل را تسهیل بخشد.