نگرش پرستاران به مراقبت تسکینی و موانع آن در بخش های مراقبت ویژه نوزادان

یکی از جنبه های مهم مراقبت در بخش های مراقبت ویژه نوزادان، مراقبت تسکینی است. ارایه مراقبت تسکینی نوزادان با موانع و چالش های زیادی روبرو است. این پژوهش با هدف تعیین نگرش پرستاران به مراقبت تسکینی و موانع اجرای آن در بخش های مراقبت ویژه نوزادان انجام شده است.

 این مطالعه توصیفی مقطعی در سال 1397بر روی 128 پرستار شاغل در بخش های مراقبت ویژه نوزادان بیمارستان های تابعه دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی که به روش سرشماری انتخاب شدند، انجام شد . داده ها با استفاده ازدو پرسش نامه " نگرش فروملت نسبت به مراقبت از بیماران در حال مرگ" (FATCOD) و"مقیاس نگرش به مراقبت تسکینی نوزادان"(NPCAS) جمع آوری شد.   

نگرش پرستاران نسبت به مراقبت تسکینی مثبت بود(81/4±17/102) و ارتباط معنادار آماری بین شیفت کاری و نگرش پرستاران (001/0>p) مشاهده شد. مانع قوی ارایه مراقبت تسکینی وجود منابع ناکافی (66/2±93/10) بود. کاربرد نامناسب تکنولوژی (59/1±90/5)، فرهنگ سازمانی (25/5 ±69/18) و صلاحیت حرفه ای پرستاران (82/4±09/18) در ردیف موانع متوسط طبقه بندی شدند و مانع ضعیف اجرای مراقبت تسکینی؛ نگرش فردی و اجتماعی پرستار(60/2±67/18) بود.

 پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه نوزادان، نگرش مثبت به اجرای مراقبت تسکینی نوزادان دارند. لزوم تقویت بیشتر میزان نگرش مثبت پرستاران با برگزاری آموزش های بالینی و تیوری و هم چنین توجه و تمرکز بیشتر بر رفع عوامل دیگری که می تواند مانع اجرای مراقبت تسکینی باشد، از اهمیت ویژه برخوردار است. وجود منابع ناکافی مانع قوی ارایه مراقبت تسکینی در نوزادان است لذا تجهیز منابع بخش از نظر محیط فیزیکی مناسب، نیروی انسانی کافی و ارایه مشاوره به پرستاران و تدوین دستورالعمل ها و سیاست های اجرای مراقبت تسکینی در بخش های مراقبت ویژه نوزادان، در اجرای مراقبت تسکینی تاثیر مثبت خواهد داشت.