مولفه ها و نقش رهبری ولایی(کاریزماتیک) در پیشرانی تمدن اسلامی (باتاکید بر سیره علوی«ع»)

تمدن به معنای پیشرفت های فیزیکی و مظاهر رفاه اجتماعی، زاییده نیاز، عقلانیت و خلاقیت آدمی است و فرهنگ یعنی مجموعه باورها، ارزش ها و سنت ها می تواند علاوه بر جهت دادن، عامل موثری در ارتقاء و ماندگاری آن تمدن و جامعه  باشد. در این میان، منش حاکمان و عملکرد اخلاقی آنها در پیشرفت و یا عقب ماندگی جامعه و تمدن بشری بسیار تاثیر گذار است. بنا بر آموزه های قرآنی و روایی، رهبران و کارگزاران جوامع اسلامی اگر متخلق به اخلاق انسانی و با ارزش های الهی آشنا و در مراودات خود با آحاد مردم بدآنها پایبند باشند، شهروندانی سرشار از آرامش روانی، همدلی و همیاری، برخوردار از حقوق مشروع و مستعد رشد و کمال مادی و معنوی را سامان خواهند داد و پیوستگی این جوامع سالم و پویا، تمدنی شکوهمند و ماندگار را به ارمغان خواهد آورد. تعبیر قرآنی« ولایت » در مورد حاکمیت و نیز تعبیر«ولی » در مورد حاکم، گواهی است بر این حقیقت که حاکمان اصیل جوامع اسلامی باید در کنار شایستگی های عملی و اجرایی، از نوعی کاریزما نیز در میان شهروندان جامعه خود برخوردار باشند و البته این تاثیر گذاری معنوی، جز با آراسته بودن ایشان به ارزش های اخلاقی حاصل نخواهد شد.