اثر بندآورنده های خون درنجات مصدومین حوادث منجر به فوت
خونریزی زیاد به دلیل هیپولمی (hypolemia) منجر به مرگ فوری و زودرس می شود. در صورت انتقال مجروح به بیمارستان به دلیل ترومای (Trauma) ناشی از خونریزی، نیز در بیشتر مواقع فرد را در خطر مرگ قرار می دهد. روش های کنترل خونریزی شامل روش های مکانیکی، حرارتی، دارو درمانی و یا عوامل بند آورنده موضعی (Topical hemostats) می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی اثربخشی بندآورنده ها از سال (2019-2008) برای کاربرد آن ها در همه موارد اورژانسی خونریزی می باشد.در این مطالعه به جستجوی مقالات مرتبط در پایگاه های اطلاعاتی مانندMed Pub و Scopus با استفاده از کلید واژه های بندآورنده های موضعی خون، تروما، اورژانس، خونریزی، بررسی سیستماتیک پرداخته شد. مقالات مربوطه گردآوری و بررسی شدند.در حال حاضر بندآورنده های موضعی (hemostatic) با استفاده از مکانیسم های مختلف از جمله تجمیع فاکتورهای انعقادی در یک نقطه، چسبندگی به بافت ها، فعال کردن آبشار انعقادی، می توانند در کنترل و کاهش خونریزی عمل کنند. تعدادی از این پانسمان ها مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا هستند.
نتیجه گیری:
استفاده از پانسمان های بندآورنده خونریزی یکی از مهم ترین پیشرفت های اخیر است. پانسمان های مبتنی بر مواد معدنی از نظر مکانیسم عمل در برابر دیگر محصولات بهتر هستند. با این حال، هنوز هم محصولی ایده آل و کامل شناخته نشده است. پژوهش در این رابطه باید مورد توجه بیشتری قرار بگیرد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.