تبیین دیدگاه آیت الله جعفری در مورد چرائی غیبت امام عصر(عج) و لزوم آن

مسئله غیبت امام زمان7 در مباحث مهدویت جایگاه ویژه‌ای دارد. اگر چه در روایات متعدد تعبیر «لابد لصاحب هذا الامر من‏ غیبه» دیده می‌شود، اما در میان جامعه شیعیان رایج ‌شده که: «غیبت امام عصر4 به سبب وجود گناهان ماست». سوالی که به‌ نظر می‌رسد، این ‌است ‌که چطور گناه این همه کافر و مخالف امام زمان، مانع ظهور نیست و فقط گناه همین اقلیت شیعه که معتقد به وجود و ظهور امام ‌زمان7 هستند، مانع ظهور ایشان‌است؟ لذا مسئله قابل بررسی است. محقق و فاضل بی‌نظیری چون علامه ‌آیت‌الله شیخ ‌محمدرضا جعفری،[1] این بحث را به‌شکل مستدل بیان نموده‌ و ادله ضرورت غیبت را مطرح نموده، معتقد است براساس دلایل، اساسا امام زمان7 نمی‌تواند غیبت نداشته باشد، و این موضوع از حکمت‌های الهی ‌است. نگارنده، پس‌ از ترجمه سخنان علامه، به تلخیص و توضیح دیدگاه وی پرداخته ‌است. نتیجه بحث چنین‌ است که براساس شش دلیل زیر مسئله غیبت و امام ‌زمان7 از هم جدانشدنی است: 1. لزوم خالی نماندن زمین از حجت خدا؛ 2. امامت نکردن حضرت مهدی7 حتی برای یک روز؛ 3. آیات ناظر بر وعده الهی و غلبه دین خدا بر همه ادیان(پنج آیه)؛ 4. دوازده نفر بودن امامان؛ 5. حدیث ثقلین؛ 6. احادیث مهدویت در کتب اهل‌سنت و نکات مهم آنها ناظر بر الهی بودن امامت امام عصر4؛ که در این بخش به سه حدیث مهم از منابع عامه اشاره می‌شود. گفتنی‌است که وجود امام با غیبت، منافاتی ندارد.