بررسی مقدار رشد و ویژگی های رویشی و فیزیولوژیکی نارنگی انشو با پایه سی-35 در چند خاک آهکی

با توجه به گسترش بیماری تریستیزا در شرق مازندران، حساسیت نارنج (پایه معمول منطقه) به این بیماری و متحمل بودن پایه سی-35 به عنوان یکی از پایه های جایگزین، و همچنین تغییرات زیاد آهک در خاک های منطقه و روند توسعه و ترویج سی-35، در این پژوهش پاسخ نارنگی انشو با پایه سی- 35 به خاک های آهکی شرق مازندران در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی بررسی شد. بر پایه نتایج، بیشترین میانگین وزن خشک اندام هوایی در خاک های جنوب بابل با مقدار آهک کل 2% حاصل شد. بیشترین درجه زردی برگ در خاک غرب ساری با آهک فعال 10% و آهک کل 25% به دست آمد و کمترین درجه زردی در خاک های بدون آهک فعال و آهک کل 2% ثبت شد. در خاک جنوب ساری با آهک 14%، بیشترین غلظت آهن کل و کمترین غلظت آهن فعال در ریشه وجود داشت. میانگین غلظت آهن کل در ریشه ها حدود یازده برابر میانگین غلظت آن در برگ ها بود که تجمع و رسوب آهن در ریشه ها را نشان می داد. مقدار منگنز قابل استفاده برای درختان مرکبات در بیشتر خاک ها بیش از حد مطلوب بود اما میانگین غلظت منگنز برگ در بیشتر خاک ها کمتر از حد کفایت  بود. به طور کلی، میانگین غلظت منگنز در ریشه حدود 7/4 برابر میانگین غلظت آن در برگ بود. همچنین از بین عناصر کم مصرف مورد بررسی، با توجه ه شدت کمبود منگنز و راندمان پایین انتقال آن از ریشه به برگ، منگنز محدود کننده ترین عنصر برای این پایه و پیوندک بود. نتایج میانگین مقدار کلروفیل و شاخص فلورسنس کلروفیل (Fv/Fm) برگها نشان داد که خاک های با آهک کل کم (جنوب بابل و غرب قایم شهر) بیشترین مقدار کلروفیل و شاخص فلورسنس را داشتند. به طور کلی، با توجه به نتایج این پژوهش، بافت خاک در تحمل پایه سی-35 به خاک های آهکی تاثیر دارد و در خاک هایی با بافت نسبتا سنگین و سنگین، و آهک کل بیش از دامنه 9% تا 14%، این پایه علایم شدید زرد برگی و کاهش رشد نشان می دهد.