ارزیابی برخی از صفات مرفوفیزیولوژیکی و شاخص های رشد برنج (Oryza sativa L.) در روش های آبیاری
به منظور بررسی تجزیه و تحلیل شاخص های رشد و صفات مرفوفیزیولوژیک برنج، آزمایشی در قالب طرح آماری به روش کرت های یک بار خرد شده با سه سطح آبیاری و شش سطح محلول پاشی با سه تکرار در معاونت موسسه تحقیقات برنج (مازندران، آمل) در سال 1396 به اجرا در آمد. با اندازه گیری وزن خشک کل و سطح برگ در شش نوبت در طول رشد برنج، روند تغییرات شاخص های رشد به روش تابعی نسبت به روز پس از نشاکاری رسم شد. نتایج نشان داد که عامل آبیاری از نظر عملکرد شلتوک، عملکرد بیولوژیک و ارتفاع بوته در سطح احتمال یک درصد و از نظر تعداد پنجه بارور در سطح پنج درصد معنی دار شد. عامل کود در هیچ یک از صفات مورد بررسی معنی دار نگردید. برهم کنش آبیاری و کود از نظر عملکرد شلتوک در سطح احتمال پنج درصد و از نظر عملکرد بیولوژیک در سطح احتمال یک درصد معنی دار گردید. بیش ترین عملکرد شلتوک با میانگین 7284 کیلوگرم در هکتار و کم ترین آن با میانگین 4690 کیلوگرم در هکتار به ترتیب مربوط به آبیاری غرقابی در شرایط محلول پاشی نیتروژن+ پتاسیم و آبیاری تناوب خشکی و رطوبت در شرایط محلول پاشی با آب معمولی بوده است. بیش ترین شاخص سطح برگ در آبیاری اشباع به مقدار (27/5) و کم ترین آن مربوط به تیمار آبیاری تناوب خشکی و رطوبت به مقدار (17/4) در رقم کشوری به دست آمد. بنابراین با توجه به دستیابی حداکثر شاخص سطح برگ، تجمع کل ماده خشک و سرعت رشد محصول در آبیاری اشباع می توان آن را در بین روش های آبیاری برنج به عنوان گزینه برتر تحت شرایط مشابه با مطالعه حاضر پیشنهاد نمود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.