پیش بینی اثر حالت های ممکن مدیریت پوشش گیاهی بر حجم رواناب و آلاینده های رودخانه یی با مدل L-THIA در آبخیز حبله رود

تغییر پوشش گیاهی یکی از عامل های مهم در تغییر کمی و کیفی جریان آب شناسی است. در این تحقیق با مدل ارزیابی اثر آب شناختی بلندمدت اثر حالت های ممکن مدیریت پوشش گیاهی بر حجم روان آب سالانه و آلاینده های آب آبخیز حبله رود پیش بینی کرده شد. مدل با نقشه های کاربری و نقشه گروه های آب شناسی خاک منطقه اجرا شد. نتیجه ی ارزیابی کارآیی مدل نشان دهنده ی کارآیی مناسب در تراز 5% است. بی قطعیتی مدل با روش بوت استرپ بررسی شد. کم ترین و بیش ترین بی قطعیتی در فراسنج های نیترات، نیتریت و حجم روان آب به ترتیب با ضریب تغییر 0/15 و 0/26 بود. به جز وضع موجود، فعالیت های جنگل کاری، بذرپاشی، بذرکاری، کپه کاری، قرق مرتع، تاغ کاری، احداث باغ، درخت کاری و علوفه کاری نیز ارزیابی کرده شد. نتیجه ی تجزیه و تحلیل نشان داد که با اعمال کردن بذرپاشی مرتع، حجم روان آب سالانه از 301/07 میلیون مترمکعب برای کاربری فعلی حوزه به 247/92 میلیون مترمکعب کاهش یافته است. کل نیترات، نیتریت و فسفر خروجی به ترتیب از 214/2 و 92/4 تن در شرایط کاربری فعلی به 154/2 و 80/3 تن کاهش یافته است. نتیجه ی ارزیابی نشان دهنده ی کارآیی مناسب این مدل برای پیش بینی کردن اثر حالت های ممکن تغییر کاربری در این آبخیز است. اجرای فعالیت های مدیریتی پوشش گیاهی به کاهش حجم روان آب و کاهش آلاینده های آب در آبخیز حبله رود منجر خواهد شد.