بررسی علل فوت در بخش اورژانس بیمارستان فیروزگر: یک مطالعه مقطعی 5 ساله

مطالعاتی که در زمینه مرگ‌ومیر انسان‌ها و بیماری‌ها و صدماتی که موجب از دست رفتن زندگی افراد می‌گردد، یکی از مهم‌ترین نقش‌ها را در تعیین و ارزیابی اثربخشی نظام سلامت دارند. لذا مطالعه حاضر باهدف تعیین میزان مرگ‌ومیر بیمارستانی و علل و عوامل دخیل در آن در بیمارستان آموزشی درمانی فیروزگر صورت ‌گرفت.

این مطالعه مقطعی و گذشته‌نگر از اول فروردین سال 1392 تا اسفند سال 1396 در بیمارستان فیروزگر تهران انجام شد. به همین منظور پرونده بالینی کلیه بیماران فوت‌شده در اورژانس، در فاصله زمانی مذکور موردمطالعه قرار گرفت. اطلاعات دموگرافیک و علل فوت استخراج و داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از نرم‌افزار 25 SPSS مورد تجزیه‌وتحلیل آماری قرار گرفت.

تعداد 1065 مورد فوت شده در دوره 92 تا 96 مورد قرار گرفتند. سپسیس (02/24%)، ایست قلبی- ریوی خارج بیمارستان (46/20%)، سندرم کرونری حاد (48/19%)، تروما (تصادف و سقوط) (78/17%)، نارسایی چند ارگانی (08/7%)، خونریزی مغزی (8/6%) و آمبولی ریه (38/4%) علل اصلی مرگ‌ومیر بیمارستانی بودند.

شیوع بالای عللی همچون سپسیس و تروما به عنوان علت مرگ در بخش اورژانس، اهمیت کنترل و پیشگیری این مشکلات را نشان می‌دهد که با تجهیز اورژانس بیمارستان فیروزگر و برنامه‌ریزی مناسب بتوان امید به زندگی بیماران مراجعه‌کننده به این بیمارستان را افزایش داد.