بررسی نحوه انتخاب و عملکرد نمایندگان زن در مجلس بیست و یکم شورای ملی

موضوع اعطای حق رای به زنان که از نیمه دوم سال 1341 ابتدا در مصوبه انجمن‌های ایالتی و ولایتی و بعد در قالب انقلاب سفید از سوی محمدرضا شاه مطرح گردید، نقطه عطف مهمی در مطالعه تحولات اجتماعی مرتبط با زنان محسوب می شود. با وجود ابراز مخالفت‌ها از سوی روحانیون و دیگر گروه‌های سیاسی که با استناد به شرع و قانون اساسی صورت می گرفت، برای نخستین بار زنان توانستند به عنوان نماینده در مجلس بیست و یکم شورای ملی حضور یابند.
این پژوهش، درصدد است با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و بهره گیری از منابع کتابخانه ای و مشروح مذاکرات مجلس، به چگونگی انتخاب و ارزیابی فعالیت زنان نماینده در این مجلس بپردازد. نتیجه بررسی، حاکی از این است که با توجه به دخالت کامل مقامات دولتی در امر انتخابات، زنان راه یافته به مجلس نیز در راستای ساختارهای تعریف شده و سیاست های منطبق با اهداف انقلاب سفید گام بر داشته‌اند.