مقایسه طرحواره های ناسازگار اولیه در چهار گروه زوجین پیش، حین طلاق، مطلقه و عادی در شهر تهران سال 1395-96

 طلاق فرایندی است که با تجربه بحران عاطفی هر دو زوج شروع می شود و با تلاش برای حل تعارض از طریق ورود به موقعیت جدید با نقش ها و سبک زندگی جدید خاتمه می یابد. هدف پژوهش حاضر، مقایسه طرحواره های ناسازگار اولیه در چهار گروه زوجین پیش از طلاق، حین طلاق، مطلقه و عادی در شهر تهران سال 96-1395 بود.

 پژوهش حاضر از نوع علی-مقایسه ای بود. جامعه آماری، شامل تمام زوجین پیش از طلاق، حین طلاق، مطلقه و عادی مراجعه کننده به دادگاه های خانواده شهر تهران در سال 96-1395 بودند. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 30 نفر در هر گروه انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه جمع آوری و برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس چندمتغیری و نرم افزار SPSS-22 استفاده شده است.

 میانگین (انحراف معیار) سن گروه پیش از طلاق (3/4) 1/33، گروه حین طلاق (4/5) 6/31، گروه مطلقه  (9/5) 8/35 و گروه عادی (2/5) 7/34 سال بود. میانگین (انحراف معیار) مولفه های طرد و بریدگی (8/2) 3/36 (001/0>P) و خود گردانی و عملکرد مختل (2/2) 8/15 (04/0=P) در گروه پیش از طلاق بالاتر از سایر گروه ها بود. همچنین میانگین (انحراف معیار) دیگر جهت مندی (1/2) 1/12 (03/0=P) و گوش به زنگی بیش از حد و بازداری (9/1)4/9 (002/0=P) در گروه عادی به طور معناداری پایین تر از سایر گروه ها بود اما نمرات مولفه محدودیت های مختل در چهار گروه زوجین پیش، حین طلاق، مطلقه و عادی با یکدیگر تفاوت نداشت.

 مطالعه نشان داد سه گروه زوجین پیش از طلاق، حین طلاق و مطلقه دارای طرحواره های ناسازگار بیشتری نسبت به زوجین عادی هستند.