تاثیر مولفه های یادگیری گروهی بر کاربرد نوآوری در تعاونی های کشاورزی استان تهران

چکیدهدر فضای فناورانه امروزی، نوآوری برای سازمان ها الزامی بوده و راز بقای آن ها محسوب می گردد. کاربرد نوآوری ها (نوآوری در بازار، نوآوری تولیدی، نوآوری فرآیندی، نوآوری در رفتار، نوآوری در راهبرد) به ویژه در زمینه روش های تولید و توزیع محصولات کشاورزی در تعاونی های کشاورزی کمک می کند، تا در بازارهای پویا در مقابل نوسانات محیط خارجی، انعطاف داشته و به اهداف بلند مدت خود دست یابند. هدف اصلی این پژوهش، بررسی تاثیر یادگیری گروهی در دوره های آموزشی ارایه شده توسط وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی بر کاربرد نوآوری ها و این که آیا مولفه های یادگیری گروهی (پیش برنده ها) می توانند نقش موثری در افزایش کاربرد نوآوری ها در تعاونی های کشاورزی داشته باشند، می باشد. روش پژوهش علی- مقایسه ای و جامعه آماری پژوهش شامل اعضاء تعاونی های کشاورزی استان تهران در گرایش های زراعت و باغداری (10180 =n) بود. حجم نمونه مورد مطالعه بر اساس فرمول کوکران 335 نفر تعیین شد. در این پژوهش از پرسشنامه محقق ساخت مشتمل بر چند بخش، با طیف لیکرت استفاده شده که این پرسشنامه ها به روش طبقه ای با انتساب متناسب در بین 335 نفر از اعضاء تعاونی های کشاورزی مذکور، توزیع شد. روایی محتوایی پرسشنامه ها توسط پنل متخصصان اعضای هیات مدیره تعاونی های کشاورزی و کارشناسان تعاون وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی مورد تایید قرار گرفت. پایایی آن نیز توسط تتای ترتیبی و پایایی ترکیبی تایید شد. نتایج پژوهش با روش معادلات ساختاری نشان داد که از دیدگاه اعضای تعاونی های کشاورزی، یادگیری گروهی تاثیر مثبت، مستقیم و معنی داری بر کاربرد نوآوری دارد و می تواند نقش موثری در افزایش کاربرد نوآوری در تعاونی های کشاورزی داشته باشد.