رستاخیز معنا در غزل «عرفی شیرازی» بر پایه هنجارگریزی معنایی «لیچ»
فراهنجاری یا هنجارگریزی از وجوه «رستاخیز واژگان» بر مبنای زبان شناسی و از نظریه های نقد ادبی جدید است که در چارچوب مکتب فرمالیسم روسی بیان شده است. عرفی شیرازی، سراینده سبک هندی، زبان غزل آغازین این سبک را فراتر از نرم زمان پدید آورده و گاه سبکی فردی و نرمی تازه در زبان غزل آفریده است. بنابراین واژگان، رستاخیزی پرنوسان در تصویرسازی و معناآفرینی غزل آغازین سبک هندی دارند و عرفی شیرازی به عنوان یکی از غزل سرایان آغازین سبک هندی، پدیده ها را در پهنه تخیل به گونه ای دیگرگون آفریده و ذهن مخاطب را در رویارویی با فراز و فرودهای تصویری غزل به چالش کشیده است. این پژوهش با هدف تبیین شگردهای نوین تصویرسازی و معناپردازی در غزل عرفی شیرازی با رویکردی توصیفی- تحلیلی و با تکیه بر هنجارگریزی معنایی «لیچ» انجام شده و نشان داده است که عرفی شیرازی، شگردهای هنجارگریزی معنایی را با تصویرهای بلاغی و معناساز در غزل آفریده است. بر این اساس تبیین هنجارگریزی معنایی بر گستره تصویرپردازی عرفی در غزل و تبیین چگونگی کاربرد واژگان در ساختار تصویرهای تازه، دستاورد اصلی پژوهش است.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.