تاثیر گوش پوش و چشم پوش بر درد ناشی از تعبیه لوله دهانی- معدی در نوزادان بستری در بخش مراقبت های ویژه

کاهش محرک های محیطی مانند بینایی و شنوایی از روش های غیر دارویی پیشنهادی برای کاهش درد است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر گوش پوش و چشم پوش بر درد ناشی از تعبیه لوله دهانی- معدی در نوزادان انجام شد.

مواد و روش ها:

 این مطالعه یک کارآزمایی بالینی است که در سال 1397 در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران بر روی 76 نوزاد که به روش در دسترس انتخاب شدند و با روش تخصیص تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند، انجام شد. محقق از 4 ساعت قبل از گذاشتن لوله دهانی- معدی و در خلال انجام کار، از گوش پوش و از 2 ساعت قبل از انجام پروسیجر از چشم پوش استفاده کرد. جهت ثبت اطلاعات دوربینی تظاهرات چهره را ضبط می کرد و به طور هم زمان ضربان قلب، اشباع اکسیژنی از روی مانیتور نوزاد برای 15 ثانیه در وضعیت استراحت قبل از انجام، حین و 30 ثانیه پس از اتمام کار ثبت می شد. درد در هنگام انجام رویه با استفاده از ابزار نشان گر درد نوزاد در هر دو گروه سنجیده شد. یافته ها با آزمون های توصیفی میانگین، انحراف معیار و فراوانی و آزمون های استنباطی T-test و من ویتنی، فریدمن، ویلکاکسون و کای اسکویر مقایسه شدند.

یافته ها: 

نتایج نشان داد که میانگین نمره درد حین و بعد از گذاشتن لوله دهانی- معدی در گروه مداخله (حین  67/2±29/4، بعد 26/0±16/1) تفاوت معناداری با گروه کنترل (حین 80/1±11/9، بعد 55/2±24/4) داشت (001/0= P).

با توجه به نتایج این مطالعه، استفاده از گوش پوش و چشم پوش برای کاهش درد قبل از گذاشتن لوله دهانی- معدی پیشنهاد می شود.